دل سائل به نظرهای کریمانه خوش است

بر در دوست نشستن چه فقیرانه خوش است

با گدایی درش منصب شاهانه خوش است

مست ساقی شدن از گوشۀ میخانه خوش است

امشب ز دل میکده پیمانه رسیده

جبریل خبر کرده که دردانه رسیده

هرکس که به پشت در میخانه رسیده

از زیر لبش نالۀ مستانه رسیده

تا نفس هست تا سلامی هست

بالِ پرواز هست بامی هست

مَحرم است آن کسی که عاشق شد

تا که لیلا بُود پیامی هست

امشب بهشت را به تماشا گذاشتند

امشب نمک به سفرۀ دنیا گذاشتند

امشب به روی دامن نرجس از آسمان

ماهی به نام مهدی زهرا گذاشتند

امشب به خانۀ حسن عسگری برو

چون راه را برای همه واگذاشتند

آسمان امشب زمین را بوسه باران می‌کند

فرش دارد عرش را در خاک مهمان می‌کند

باز هم دارد ملک سجده به انسان می‌کند

سفره‌ها را دست حق دارد پر از نان می‌کند

باز در دستان من شور قلم اعجاز کرد

زخم هجران از زبان واژه‌ها سر باز کرد

داغ آن یار سفر کرده همان یوسف‌ترین

در ردیف غم نوای قلب ما را ساز کرد

هم در مقام و نام و جلالت تو اکبری هم اینکه در عشیره شما ازهمه سری

گفتا اگر که ختم رسالت نمی‌رسید حتما تو آخرین نبی هستی، پیمبری

دریاترین به دامن صحرا رسیده است  ره واکنید، کعبۀ دل‌ها رسیده است

 یوسف بریده سر، سر بازار آمده  پابوسی‌اش خلیل و مسیحا رسیده است

پایین پای پادشاه 

شهزاده‌ای شبیه ماه

نشسته مثل آینه 

همه شدن غرق نگاه

روی سر سایۀ رحمان و رحیم افتاده

به سوی کوچۀ دل راه کریم افتاده

میکده باز شده مستی‌ام آغاز شده

بر مشام دل دیوانه شمیم افتاده