سلام دختر زهرا فدای چشم ترت

چه داغ‌های بزرگی نشسته بر جگرت

نگاه غرق غم تو شراره‌ام زده است

پر از غبار غم و ماتم است دور و برت

هر کس که بر لقای مدینه نمی‌رسد

بر گوش او ندای مدینه نمی‌رسد

بیمار آرزوی وصال مدینه‌ام

یا رب چرا شفای مدینه نمی‌رسد

گل نورالهدی امّ‌البنین است

عروس هل اتی امّ‌البنین است

همایون بانوی آئین عصمت

شرف را رو نما امّ‌البنین است

ای فلک یک مه و سپهر سه اختر

شیر خدا را خجسته همدم و همسر

فاطمه دوم بهشت ولایت

یار علی، نایب بتول مطهّر

دیده‌ای از اشکْ تر دارم، تماشا کردنی

دو صدف، صدها گهر دارم، تماشا کردنی

«فاطمه»، «امّ بنین»، «لاتَدْعُوِنّی»، آه! آه!

واژه‌هایی در نظر دارم، تماشا کردنی

به گلزار ولایت، یاس دارم

به گنج معرفت، الماس دارم

برای یاری فرزند زهرا

خدا را شاکرم، «عبّاس» دارم

در حیرتم از چهار باغی که توراست

از پرتو چار چلچراغی که توراست

ای مادر نور، لاله‌ای غیر از تو

بر سینه نداشت چار داغی که توراست

با امّ بنین آینۀ جان گل کرد

باغ ادب و بهار عرفان گل کرد

او کعبۀ عشق بود و در دامانش

یک باره چهار رکنِ ایمان گل کرد

آسمان سوخت و از پا افتاد

زیر بار جگر داغ شما

و دل سخت زمین برده چهار

گل ماتم‌زده از باغ شما

خوشم که ذاکر امّ‌البنینم

ز جان مدحتگر امّ‌البنینم

گل باغ وفا امّ‌البنین است

یم صدق و صفا امّ‌البنین است