به نام قبلۀ ایرانیان، به نام حرم

به نام خادم و جاروکش و غلام حرم

به نام پنجره فولاد و لطف بسیارش

به نام این همه خیر علی الدوام حرم

به نام هر که حسادت کند به اقبال

کبوتران بهشتی روی بام حرم

کسی نبود که ما را دهد پناه، اما

هزار مرتبه قربان این مرام حرم

فدای میکدۀ ما تمام میکده‌ها

هزار سال گذشت و پر است جام حرم

هزار رنگ عوض کرد روزگار اما

حرم به این همه وسعت ندیده این دنیا

تو بیمه کرده‌ای آقا تمام ایران را

خدا نگیرد ازین مملکت خراسان را

به روی هرکس و ناکس در حرم باز است

نشد که بشکنی آقا غرور مهمان را

سلام بر حرمی‌که میان خود جا داد

میان آن همه مؤمن، گناهکاران را

سلام بر تو همیشه گره گشایی کرد

سلام بر تو عوض کرد حال انسان را

به جز هوای حرم که به ما نمی‌سازد

به عالمی ‌نفروشیم زیر ایوان را

برای عرض ارادت به ما وجود بده

برات مشهد ما را تو زود زود بده

حرم پناه امیر و رعییت است آقا

همیشه دور و بر تو قیامت است آقا

پی علاج به جایی به جز حرم نروم

دوای هر غم و دردی زیارت است آقا

کنار پنجره فولاد تو همه دیدند

رسیدن به محالات، راحت است آقا

میان آن حرمی‌که پر از ملائکه هست

نفس کشیدن ما هم عبادت است آقا

خدا کند که بمیرم نبیند این چشمم

که روبروی ضریح تو خلوت است آقا

کسی شبیه تو با من نکرد همراهی

همیشه از حرمت دست پر شدم راهی

منم امام رضایی، منم خراب شما

نیازمند دعاهای مستجاب شما

منم همانکه شب و روز می‌خورد غبطه

به سنگ‌های کف صحن انقلاب شما

خدا کند بشود قسمتم که جان بدهم

شبیه حضرت معصومه در رکاب شما

سلام داده‌ام آقا به سویتان هر شب

چه کرده‌ام نشنیدم شبی جواب شما

میان چاه زمانه نشسته‌ام عمری

خدا کند که به دادم رسد طناب شما

چه غم ازین همه غربت چه غم ز بی یاری

دلم خوش است همیشه تو دوستم داری

ندیده‌ایم کسی را به مهربانی تو

فدای این همه الطاف آسمانی تو

چشیده آهوی آواره هم مرامت را

بگو به کی نرسیده است نان رسانی تو

بزرگ و کوچک ایران تمامشان دارند

چه خاطرات قشنگی ز میزبانی تو

بگیر تا به ابد دست آن جماعت که

نداده‌اند به ما یاد، جز نشانی تو

بیا و قسمت ما کن لیاقت ریان

شویم محرم اسرار روضه‌خوانی تو

شکسته‌ایم و زمین گیر، بال می‌خواهیم

دلی محرمی ‌و اشک و حال می‌خواهیم