روز نخستین که صلا زد بلا
عشق پدید آمد و شد کربلا
کرب‌و‌بلا مطلع خورشید شد
رفت زمستان و جهان عید شد
عید شهادت شد و میلاد عشق
یاد کن ای دوست ز استاد عشق
حضرت استاد شهادت، حسین
مسئله آموز شجاعت، حسین
آمد و خورشیدپرست آمدیم
در پی‌اش از روز الست آمدیم
آمد و آمد غم عالم به سر
آمد و کرد از رخ خود شب سحر
شام سیاه از مددش روز شد
با نگهی مسئله آموز شد
تا که سپارد به خدا سر، حسین
مسئله‌ها گفت به خواهر، حسین
مخزن اسرار به خواهر سپرد
تا به خدا دست دهد، سر سپرد
داد به زینب همه اسرار را
رنج ره و طاقت بسیار را
زینب اگر کرب‌و‌بلا را نداشت
این همه اندوه و بلا را نداشت
لیک اگر کرب‌و‌بلایی نبود
هیچ دلی یاد خدایی نبود
روز نخستین که صلا زد بلا
عشق پدید آمد و شد کربلا
کرب‌و‌بلا مطلع خورشید شد
رفت و زمستان و جهان عید شد
بار سفر گو ببند هر که به ره آشناست
قافلهای از غدیر راهرو کربلاست
قافلهای سربلند بار سفر بستهاند
مبدا اینان غدیر مقصدشان نینواست
کار عشق از کربلا بالا گرفت
عشق آنجا دامن مولا گرفت
گفت ای مولا مرا بر میگزین
زین طریقت تیغ حیدر میگزین
از کاروان خسته به گوشم صدا رسید
سعی و صفا رها شده و نینوا رسید
فریاد قدسیان همه شد تا فلک بلند
شادی گذشت، موسم درد و بلا رسید
روز نخستین که صلا زد بلا
عشق پدید آمد و شد کربلا
کرب‌و‌بلا مطلع خورشید شد
رفت زمستان و جهان عید شد
عید شهادت شد و میلاد عشق
یاد کن ای دوست ز استاد عشق
حضرت استاد شهادت، حسین
مسئله آموز شجاعت، حسین
آمد و خورشیدپرست آمدیم
در پی‌اش از روز الست آمدیم
آمد و آمد غم عالم به سر
آمد و کرد از رخ خود شب سحر
شام سیاه از مددش روز شد
با نگهی مسئله آموز شد
تا که سپارد به خدا سر، حسین
مسئله‌ها گفت به خواهر، حسین
مخزن اسرار به خواهر سپرد
تا به خدا دست دهد، سر سپرد
داد به زینب همه اسرار را
رنج ره و طاقت بسیار را
زینب اگر کرب‌و‌بلا را نداشت
این همه اندوه و بلا را نداشت
لیک اگر کرب‌و‌بلایی نبود
هیچ دلی یاد خدایی نبود
روز نخستین که صلا زد بلا
عشق پدید آمد و شد کربلا
کرب‌و‌بلا مطلع خورشید شد
رفت و زمستان و جهان عید شد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
