امام حسین (ع)، یکی از بهترین اسوه رفتاری و دینی برای شیعیان بودند. ایشان همواره قدردانی خود را نسبت به اصحاب و دوستان خویش ابراز می‌کردند. همچنین در زمینه کثرت دعا و نیایش پروردگار، در بین مردم شناخته شده بودند و زهد و تقوای ایشان زبان‌زد خاص و عام بود.

بدون شک اصحاب امام حسین (ع)، جز برترین اصحاب ائمه اطهار (ع) محسوب می‌شوند. 

یکی از جنبه‌های عظمت عاشورا همراهی اهل بیت امام حسین (ع) در کربلا است. در میان اهل بیت امام حسین (ع) می‌توان نام و نشانی از دو همسر ایشان یافت البته در مورد همسران ایشان بین مورخان اختلاف است چراکه بعضی از منابع دسته اول حضور برخی از همسران را تأیید نمی‌کند.

امام حسین (ع) نام تمامی فرزندان پسر خودشان را (ع) علی نهاده بودند. علت این نام‌گذاری ها، می تواند به علت علاقه ایشان به حضرت علی (ع) باشد در ادامه به بررسی دلیل این نام‌گذاری از زبان امام سجاد (ع) پرداخته ایم.

قضاوت دربارۀ شخصیت و فضایل ایمانی و اخلاقی محمد بن حنفیه -با توجه به تحریفاتی که در طول تاریخ دربارۀ شخصیت او صورت گرفته- جدا سخت است؛ اما با کنکاش و جست‌وجو از لابه‌لای شواهد و قرائن پراکنده در منابع تاریخی می‌توان گوشه‌هایی از ابعاد تاریخ زندگی او را بازکاوی کرد. از جمله چیزهایی که درباره این فرزند امام علی (ع) به‌صورت خلاصه می‌توان گفت، این است که وی انسانی بسیار وارسته و مورد عنایت و علاقه امیرالمومنین و حسنین (ع) بود.

جزئیات بعضی از وقایع را می‌توان از قراین دریافت، قراین می‌تواند توصیفاتی باشد که ناظرینِ واقعه به آن اشاره می‌کنند برای مثال ما از سخنان حضرت زینب نحوه به شهادت رسیدن امام حسین (ع) را متوجه می‌شویم.

در منابع تاریخی به جست‌وجو وجود فرزندی از امام حسین (ع) به نام عمر پرداخته‌ایم که نتیجه را درادامه می توانید مطالعه نمایید.