اسفند و گلاب و آب و قرآن...رفتند

با پای پیاده زیر باران رفتند

جان از تن من رفت و تماشا کردم

من ماندم و اشک و آه، یاران رفتند

هر که هست اهل ولا با ما بیاید کربلا

هر که میخواهد بلا با ما بیاید کربلا

هر که بیمار است و از هر در جوابش کرده‌اند

می‌دهد مولا شفا، با ما بیاید کربلا

پیچیده باز هرقدم آهنگ اربعین

موکب به موکب است جهان رنگ اربعین

ویزا و کوله پشتی‌ام آماده کرده‌ام

بسکه شدم هوایی و دلتنگ اربعین

ای که در دست خودت رزق فراوان داری

تا قیامت به لبم نام حسین جان جاری

من به مهر و کرم و لطف تو ایمان دارم

اربعین داغ حرم بر دلمان نگذاری

در بند غم تو هستم ان شاالله

من محتشم تو هستم ان شاالله

شاعر شده‌ام که از شما بنویسم

صاحب قلم تو هستم ان شالله

دل تشنه لب چشمۀ جوشان ولاست

جان در طلب روضۀ رضوان خداست

یک سمت بهشت نور شد شهر نجف

یک سمت بهشت عشق هم کرب و بلاست

از مروۀ عشق در صفا خواهم رفت

لب تشنه پی آب بقا خواهم رفت

با اذن علی که اولین خورشید است

از شهر نجف به کربلا خواهم رفت

هر چه خوبی است تو داری و به آن محتاجم

آنچه داری ز معارف به همان محتاجم

تو اباصالحی و من پسر این پدرم

عمل صالحم افزون، که بدان محتاجم

دلم به خاطر زوّار ساده راه افتاد

برای اینکه شود استفاده راه افتاد

رسید با گذر دیگری به مرز خودش

اجازه داده، اجازه نداده راه افتاد

کنون که بال زدم در دیار شیدایی

مسلم است برایم تو نیز اینجایی

چه کربلاست که وقتی خداست زائر آن

تو در معیت اجداد خویش می‌آیی