وقتی همه جا شهره به عنوان تو باشیم
باید که فقط ریزه‌خور خوان تو باشیم
دامن نکش از دست گداهای گرفتار
بگذار کمی دست به دامان تو باشیم
خیرالعمل این است که ارباب تو باشی
ما هم یکی از مزد بگیران تو باشیم
فردای قیامت خبر از دربه دری نیست
امروز اگر بی سر و سامان تو باشیم
در سیر مقامات، پی گوهر اشکیم
ما چله نشستیم که گریان تو باشیم
اسلام بنا بر « لک لبیک حسین» است
ما نیز بنا شد که مسلمان تو باشیم
گویی که ابالفضل دعاگوی لب ماست
هرجا که به یاد لب عطشان تو باشیم
ما یاد گرفتیم که در روضۀ گودال
آشفته‌تر از زلف پریشان تو باشیم
آرام جان خستهدلان، پیکرت کجاست؟
جانم به لب رسیده پدر جان، سرت کجاست؟
جسمت اسیر فتنۀ یغماگران شده
پیراهن امانتی مادرت کجاست؟
لاله سرخی و از خون خودت، تر شدهای
بی سبب نیست که اینگونه معطر شدهای
دشت را از شرر داغ دلت سوزاندی
راستی باغی از آلالۀ پرپر شدهای
آن شب سپهرِ دیدهی او، پُر ستاره بود
داغ نهفته در جگرش، بیشماره بود
در قاب خونگرفتهی چشمان خستهاش
عکس سر بریده و یک حلق پاره بود
وقتی همه جا شهره به عنوان تو باشیم
باید که فقط ریزه‌خور خوان تو باشیم
دامن نکش از دست گداهای گرفتار
بگذار کمی دست به دامان تو باشیم
خیرالعمل این است که ارباب تو باشی
ما هم یکی از مزد بگیران تو باشیم
فردای قیامت خبر از دربه دری نیست
امروز اگر بی سر و سامان تو باشیم
در سیر مقامات، پی گوهر اشکیم
ما چله نشستیم که گریان تو باشیم
اسلام بنا بر « لک لبیک حسین» است
ما نیز بنا شد که مسلمان تو باشیم
گویی که ابالفضل دعاگوی لب ماست
هرجا که به یاد لب عطشان تو باشیم
ما یاد گرفتیم که در روضۀ گودال
آشفته‌تر از زلف پریشان تو باشیم
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
