کوچه‌ای بود و دری بود و امامی روی خاک
میدوید آشفته‌رو، ماه تمامی روی خاک
بی عمامه، بی عصا، بی‌تاب قرآن میدوید
چند نوبت بین کوچه ریخت جامی روی خاک
رشتۀ پوسید‌ه‌ای را روی مرکب دیده‌ام
عروه الوثقی و حبل لاانفصامی روی خاک
می‌چکاند ابیات بر پای دری، آن نیمه‌شب
روضه‌هایی شور را با تلخ‌کامی روی خاک
از نجف آیینه آوردند در آغوش سنگ
ریخت در تعجیل‌شان وادی السّلامی روی خاک
از مدینه تا مدینه اسم‌هایی اعظم‌ست
اسم‌هایی روی نی، چندین اسامی روی خاک
قبلۀ حاجات ما را بی‌نمازان می‌‌برند
می‌رود در دست بت «بیت الحرامی» روی خاک
به یمن آنکه گشودند پرنیان خیال
رمید شام فراق و دمید صبح وصال
رسید فصل بهار از پی خریف و شتا
مگر که وام بگیرد ز ابر مال و منال
همین که حاصل یک عمر لبخند رضا هستی
محمد هم که باشی باز دلبند رضا هستی
میان بهترینهایی چه تفضیلی از این برتر
که بابای علی هستی و فرزند رضا هستی
از روزن صبح تا تو را دیدم
گفتم به خودم تو را چرا دیدم
راضی نشدم که جز تو را بینم
حق را به جمال مرتضی دیدم
کوچه‌ای بود و دری بود و امامی روی خاک
میدوید آشفته‌رو، ماه تمامی روی خاک
بی عمامه، بی عصا، بی‌تاب قرآن میدوید
چند نوبت بین کوچه ریخت جامی روی خاک
رشتۀ پوسید‌ه‌ای را روی مرکب دیده‌ام
عروه الوثقی و حبل لاانفصامی روی خاک
می‌چکاند ابیات بر پای دری، آن نیمه‌شب
روضه‌هایی شور را با تلخ‌کامی روی خاک
از نجف آیینه آوردند در آغوش سنگ
ریخت در تعجیل‌شان وادی السّلامی روی خاک
از مدینه تا مدینه اسم‌هایی اعظم‌ست
اسم‌هایی روی نی، چندین اسامی روی خاک
قبلۀ حاجات ما را بی‌نمازان می‌‌برند
می‌رود در دست بت «بیت الحرامی» روی خاک
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
