اولین روز از مه صفرُ
سر آقای ما به شام آمد
عید دشمن به جای نقل و نبات
سنگ‌ها روی پشت بام آمد
کودکان پابرهنه و خسته
دست ها بسته چشم‌ها گریان
در میان نگاه‌های حرام
عمه هم روی ناقۀ عریان
جگر عمه بیشتر می‌سوخت
هر زمان گوش پاره را می‌دید
حرمله خنده بر لبانش داشت
تا سر شیرخواره را می‌دید
باز هم زجر لعنتی بود و
شعله بر جان بچه‌ها افتاد
سر عباس از سر نیزه
بارها زیر دست و پا افتاد
بین این راه با دف و آواز
پیش چشم رقیه رقصیدند
هرکجا اشک عمه جاری شد
پیرزن‌ها به عمه خندیدند
سر شش ماهه را روی نیزه
پیش چشم رباب می‌بردند
کاروان را سپاه نامحرم
سوی بزم شراب می‌بردند
اسم تشت طلا وسط آمد
به غرور یتیم‌ها پا خورد
عمه‌ام مرد و زنده شد وقتی
خیزران بر لبان بابا خورد
میان حجره غریبانه دست و پا میزد
همان که روضهاش آتش به جان ما میزد
میان اشهد خود گاه یا رضا میگفت
و گاه مادر مظلومه را صدا میزد
ای ز روی تو روی حق پیدا
آفتاب قدیمی دنیا
ای که دریاست پیش تو قطره
ای نمی از کرامتت، دریا
نگاه چشم ترم کل صحنهها را دید
در این میان فقط از دست زجر میترسید
اگرچه سینهام از هرم زهر میسوزد
ولی وجود من از داغ کربلا خشکید
کاش اینجا داشت تکه سایه بانی لااقل
کاش میدادند بر گریه زمانی لااقل
کاشکی میشد بریزی آب بر قبر حسن
کاش اینجا داشت شبها روضهخوانی لااقل
اولین روز از مه صفرُ
سر آقای ما به شام آمد
عید دشمن به جای نقل و نبات
سنگ‌ها روی پشت بام آمد
کودکان پابرهنه و خسته
دست ها بسته چشم‌ها گریان
در میان نگاه‌های حرام
عمه هم روی ناقۀ عریان
جگر عمه بیشتر می‌سوخت
هر زمان گوش پاره را می‌دید
حرمله خنده بر لبانش داشت
تا سر شیرخواره را می‌دید
باز هم زجر لعنتی بود و
شعله بر جان بچه‌ها افتاد
سر عباس از سر نیزه
بارها زیر دست و پا افتاد
بین این راه با دف و آواز
پیش چشم رقیه رقصیدند
هرکجا اشک عمه جاری شد
پیرزن‌ها به عمه خندیدند
سر شش ماهه را روی نیزه
پیش چشم رباب می‌بردند
کاروان را سپاه نامحرم
سوی بزم شراب می‌بردند
اسم تشت طلا وسط آمد
به غرور یتیم‌ها پا خورد
عمه‌ام مرد و زنده شد وقتی
خیزران بر لبان بابا خورد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
بسیار خوب ، اگر در مصرع " سنگ‌ها روی پشت بام آمد " ، به جای روی اگر از میومد شاید بهتر بود