می‌شود هر روز اشکم در عزایت بیشتر

سوختم از روضه‌ات از‌های‌های ت بیشتر

می‌روم دنبالت‌ اما از حرم‌های شما

می‌رود تا کربلایت رد پایت بیشتر

از عبادت هم مهم‌تر این اطاعت کردن است

می‌دهم سر را، ولی دل را برایت بیشتر

می‌زنم بر سینه شاید که شبیه تو شوم

می‌نشیند بر کبودی بوسه‌هایت بیشتر

دستگاه لاف بسیار است‌ اما مرد کو

غیرتم من را نگه دارد به پایت بیشتر

تا که می‌افتی به یاد مشک و دست و علقمه

باز می‌گیرد دلت،‌ اما صدایت بیشتر

تا که می‌آید رجزهای عمویت بر لبم

می شود سهم من از دست دعایت بیشتر

تو هم از ایل و تبارت خوش قد و بالاتری

رفته آری بر عمویت شانه‌هایت بیشتر

شام‌های قبل شاید، حتماً ‌امشب می‌رسی

می‌رسد از هر شبی عطر عبایت بیشتر