مشخصات شعر

سرچشمۀ راز

ببین؛ لبخندِ پاره ـ پاره گُل!

بِنه رخسار بر رخساره گل!‍

 

به زمزم دیده و دل را بشویید!

گُلِ پیغمبرست این گل، ببویید!

 

رها در خلسۀ لبخنده‌ای سرخ

علی‌اکبرست این گُل، ببویید!

 

***

 

به خاک افتاده‌ای، ای شاخِ شمشاد!

اِلهی خاک بر دنیای دون باد!

 

لبت سرچشمۀ رازست و آواز

نشانت ارغوان، نامت گُلِ ناز

 

گریز از چنگِ دیو و دَد مبارک!

شهادت بر تو می‌بالد، مبارک!

 

 

سرچشمۀ راز

ببین؛ لبخندِ پاره ـ پاره گُل!

بِنه رخسار بر رخساره گل!‍

 

به زمزم دیده و دل را بشویید!

گُلِ پیغمبرست این گل، ببویید!

 

رها در خلسۀ لبخنده‌ای سرخ

علی‌اکبرست این گُل، ببویید!

 

***

 

به خاک افتاده‌ای، ای شاخِ شمشاد!

اِلهی خاک بر دنیای دون باد!

 

لبت سرچشمۀ رازست و آواز

نشانت ارغوان، نامت گُلِ ناز

 

گریز از چنگِ دیو و دَد مبارک!

شهادت بر تو می‌بالد، مبارک!

 

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×