سلامٌ عَلی آسمان در نگاهت

سلامٌ عَلی نور در سجده­‌گاهت

سلامٌ عَلی چشم آن حوض خوشبخت

که یک بار افتاده بر عکس ماهت

مسیحی پریشان زلف چلیپایت

و هندو گرفتار خال سیاهت

چه رازی­ است بین نگاه تو با آب؟

که با دیدنش روضه می­‌خواند آهت

چه بغضی؟ که می‌­گیرد از ابر، باران

و از چشم‌­های تو یک خواب راحت

سلامٌ عَلی آلِ یاسین سیبی

که افتاد در جویبار نگاهت

چه ساعات سبزی است آن روز روشن

که با سیصد و سیزده مردِ راهت ـ

می‌آیی و می­‌آید عطر نسیمی

و خورشیدی از مشرق صبحگاهت

رجزهای ابیات داغ غزل­هات

و جادوی چشمان زیبا، سلاحت

سلامٌ عَلی جاده و گرد و میدان

نَفَس‌­های اسبان و رقص سپاهت

ببین از حقیقت فقط مانده اسمی

و دینی که دارد به دنیا شباهت

برو قلعۀ ابرها را فرو ریز

برو دست خورشید پشت‌وپناهت

سلامٌ عَلی پیچ و تاب قشنگی

که افتاده در پرچم لا الهَ‌ت