به گزارش کرب و بلا، غلامرضا ظریفیان؛ استاد تاریخ دانشگاه تهران در پاسخ به این پرسش که چه نیازی است پس از گذشت 1400 سال از واقعه عاشورا همچنان به آن بپردازیم، گفت: پرسش‌ها و نیازهای انسان در جهان امروز، ابعاد گسترده‌تری نسبت به جهان دیروز دارد و واقعه عاشورا نیز مشمول همین نیازها و پرسش‌هاست وانتظارات و سؤالات ذهن انسان امروز درباره ابعاد و ماهیت این واقعه، نسبت به انسان ده‌ها و صدها سال قبل متفاوت و به مراتب فراتر رفته است.

وی ادامه داد: پرسش‌های انسان مدرن در قالب حیات معنوی و حیات اجتماعی مطرح می‌شود و برخلاف نظر برخی که جهان جدید را جهان کمیت‌ها و مادیات می‌دانند و به این دلیل معنویات را به حاشیه رانده‌اند اما باید گفت که انسان قرن بیست و یکمی پرسش های معنوی فراوانی دارد و عاشورا یکی از مقاطع مهم تاریخی است که می تواند پاسخگوی بسیاری از این پرسش‌ها باشد.

ظریفیان بزم و رزم را در عرفان امام حسین (ع) آمیخته با یکدیگر برشمرده و افزود: با همین نگرش عرفانی است که امام حسین به جنگ با طاغوت می‌رود؛ عرفانی که امروز در قرن 21 ابزاری است که می‌توان با تمسک به آن به جنگ با خودپرستی، خودخداپنداری رفت.

وی به گفتمان‌های مطرح شده در خصوص پیوند میان عاشورا با زمانه کنونی اشاره کرد و گفت: در قرن دو تا چهار هجری عمدتاً گفتمان سیاسی در جهان تشیع حاکم بود و با نگاه سیاسی به عاشورا نگریسته می‌شد و پس از به حاکمیت رسیدن دولت شیعی آل بویه، گفتمان سیاسی به حاشیه رفت و گفتمان عاشورایی، سوگ محور شد.

استاد تاریخ دانشگاه تهران تصریح کرد: در دوره قاجار و در پی ارتباط جامعه اسلامی با غرب ، ورود مباحث مدرن و حقوقی و فلسفه سیاسی را شاهد هستیم که گفتمان مشهور آن همزمان با مشروطه در مورد عاشورا گفتمانی عقلانی است و نتیجه آن در قرن حاضر موجب خلق آثاری از متفکرانی همچون شریعتی، مطهری، شهیدی و صالحی نجف آبادی می‌شود.

ظریفیان با اشاره به گفتمان نوین عاشورا طی دو دهه اخیر، گفت:  این گفتمان حقوقی و مدنی است و جامعه ایران در پرتو آن با پرسش‌های جدیدی مربوط به حقوق عمومی، حقوق اقلیت، مدنیت و سایر مواجه است و باید گفت که عاشورا ظرفیت بالایی برای پاسخگویی به همه این مطالبات و پرسش‌ها را داراست که از جمله مصادیق آن می‌توان به حق حیات، حق آزادی، حق اقلیت، آزادی در برابر حکومت، حق مقابله با انحصارطلبی و حقوق جامعه مدنی و... را مطرح کرد.

وی در پایان گفت: براین اساس نباید امام حسین(ع) را فقط در روز عاشورا خلاصه کرد، چون امام مبین است و در همه حوزه‌ها سخن دارد و باید در همه مقاطع از آن بهره ببریم و برپایه آن باید به  آینده فرهنگی جامعه امیدوار بود چرا که آگاهی جامعه به این واسطه  رو به بهبود است.