تا غرق اشک ماتم خود کرده‌ای مرا  

جاری چو قطره، در یم خود کرده‌ای مرا

عمری بر آستان غمت، گریه می‌کنم  

تو کعبه‌ای و زمزم خود کرده‌ای مرا

سلام بر حسین و بر نهضت جاودانی‌اش  

سلام بر حسین و بر جامۀ ارغوانی‌اش

سلام بر حسین، آنکه در بهار آرزو  

شکوفه داد گلبن رافت و مهربانی‌اش

در عشق اگر که آینۀ غم کنی مرا  

شادم بدان غمی که تو همدم کنی مرا

در جامۀ سیاه، شدم محرم غمت

 تا محرم حریم محرم کنی مرا

افلاکیان برای تو، ماتم گرفته‌اند

دل‌‌ها دوباره، شور محرم گرفته‌اند

حبل المتین ترین، تویی و دامن تو را

عمری است عاشقان تو محکم گرفته‌اند

ای چشم که آیینه‌ی تو حق‌بین است!

خون از غم تو در دل حورالعین است

بی لعل حسین، نور چشم زهرا

چشمی که بر آب دید، مزدش این است

حُب الحسین رشتۀ تحصیلی شـــماست

دانشسرای عشق و جنون شهر کربلاست

در مبـحـث حسـین شـنـاسـی مـوفـّــقـید

موضـوع بـحث سینه زدن پای روضه‌هاست