صدا صدای اذان است دل به دریا زن

هوا هوای جنان است دل به دریا زن

نسیم حق چه وزان است دل به دریا زن

زمان شستن جان است دل به دریا زن

بزن دلت تو به دریا که شاه جان آمد

امیر عشق و وفا، صاحب الزمان آمد

السلام ای پناه مُلک و مکان

در ید قدرتت عنان جهان

رفته قنداقه‌ات به عرش خدا

تشنۀ پای بوسی‌ات همگان

در طوافت قیامتی شده است

می‌رسد هر فرشته با هیجان

چه خوب شد، الطاف بالا بیشتر شد

باران گرفت و خشکی لب‌هام تر شد

دیشب حسین، امشب ابوفاضل و فردا

چه خوب این شب‌ها دل ما در به در شد

روزی شعر من امشب دو برابر شده است چون که سرگرم نگاه دو برادر شده است

چون که بانوی کلابیه پسر آورده چشم وا کن، پدر خاک قمر آورده

هر که از قافلۀ فطرسیان جا مانده نظرش خیره به گهواره سقا مانده

 ای عشق زلال، روح دریا عباس

 زیبایی محض، ای دلارا عباس

 الحق که به تو نام قمرمی آید!

 ای ماه‌ترین عموی دنیا عباس

بیــهوده   نیست  همسفر  آمـاده  می‌کنند

اســپند  را  به  پشــت  در  آمـاده  می‌کنند

این  فاطــــمه  قرار  شد   ام‌البـــنین   شود

بر  دامنـــــش  اگر  پســـر  آمـاده  می‌کنند

جبریل آمده خبر داده

به همه مژدۀ سحر داده

خبر از فیض مستمر داده

نغمه‌ای عاشقانه سر داده

نفس می‌کشم در هوای شما

دلم روشن است از دعای شما

من از چشمۀ عشق دارم وضو

بود قبله‌ام خاک‌پای شما

دستی به خدای آسمان خواهد داد

بر مشک مزن! سوار جان خواهد داد

بر چشم نزن! بهرِ در آوردنِ تیر

بی‌دست شده است و سر تکان خواهد داد

موسی شد و پای نیل اعجاز نمود

هنگامۀ شق‌القمری ساز نمود

شمشیر اگر سرِ تو را شانه نکرد

یک فرق به روی سرِ تو باز نمود