خواندی حدیث خود را، هیهات منّا الذله

پیچید بین صحرا، هیهات منّا الذله

تو فاطمی سرشتی، با خون خود نوشتی

در موجی از بلایا، هیهات منّا الذله

تو حیدری مرامی، تو حجتی، امامی

گفتی به پیش اعدا، هیهات منّا الذله

خون و شرف به پیکار، در روز عشق و ایثار

یکجا شده است معنا، هیهات منّا الذله

تو جوشش جهادی، بر نیزه تکیه دادی

پر گشت از تو صحرا، هیهات منّا الذله

هم روی خاک صحرا، هم پیش چشم زهرا

بنوشت خون سقا، هیهات منّا الذله

با داغ اکبر تو، با خون اصغر تو

حک شد به آسمان‌ها، هیهات منّا الذله

با نغمۀ رضائک، صبرا علی بلائک

گفتی تو در مصلا، هیهات منّا الذله

ای در گلوی نیزه، حتی به روی نیزه

پیچید از تو آوا، هیهات منّا الذله

در راه دین و مکتب، می‌‌خواند خطبه زینب

با ما رأیت و الا، هیهات منّا الذله

با همت و نگاهت، با پیروی ز راهت

شد ذکر ما به هرجا، هیهات منّا الذله

روز ظهور مهدی، با عشق و با هم عهدی

باشد شعار دنیا، هیهات منّا الذله

خورشید آشنایی، شد نغمۀ «وفایی»

در سایۀ تولا، هیهات منّا الذله