خوب است روضه، روضۀ ارباب بهتر است
از این جهت که گریه‌کن روضه، مادر است
باید که طفل اشک بیاید به گونه‌ام
وقتی که پلک، دست به سینه دمِ در است
سر روی شانه، چونکه به ذکرت بلند شد
سر نیست، واعظی است که بر روی منبر است
ای سر بریده بعد تو سر در مرام ما
از نوکران خاصّ درگاه حیدر است
حق می‌‌دهم اگر ببرد ارث از پدر
گریه‌کن حسین برایم برادر است
بالا‌ترین سمت درِ این خانه، نوکری است
این اعتبار، حسرت سلمان و قنبر است
«نوکر بهشت هم برود» نه بدون شک
نوکر بهشت هم نرود، باز نوکر است
تو آمدی زمین و زمان بیقرار شد
توحید در نهایت خود آشکار شد
با روی کار آمدن رویت، آفتاب؛
از کار سروری جهان برکنار شد
دوتا بازو به دنیا آمده، نامش اباالفضل است
دوتا ابرو که وقت رزم، پیغامش اباالفضل است
به وقت رزم قاسم از رجز‌های علی اکبر
اگر وامی گرفته، ضامن وامش اباالفضل است
اگر در خاک آذربایجان، جانان اباالفضل است
دلیل جان به اسم شهر زنجان، جان ابالفضل است
ستون خیمۀ کرب و بلا در باد و در طوفان
نمی‌افتد یقین تا تکیه‌گاه آن اباالفضل است
نه اینکه سر بزند ماهتاب از دستش
على ست، سرزده یک آفتاب از دستش
براى ثبت نگین عقیق عباسى
على ست ساخته امشب رکاب از دستش
خوب است روضه، روضۀ ارباب بهتر است
از این جهت که گریه‌کن روضه، مادر است
باید که طفل اشک بیاید به گونه‌ام
وقتی که پلک، دست به سینه دمِ در است
سر روی شانه، چونکه به ذکرت بلند شد
سر نیست، واعظی است که بر روی منبر است
ای سر بریده بعد تو سر در مرام ما
از نوکران خاصّ درگاه حیدر است
حق می‌‌دهم اگر ببرد ارث از پدر
گریه‌کن حسین برایم برادر است
بالا‌ترین سمت درِ این خانه، نوکری است
این اعتبار، حسرت سلمان و قنبر است
«نوکر بهشت هم برود» نه بدون شک
نوکر بهشت هم نرود، باز نوکر است
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
