عبدی که بود پست و هوسران‌تر از همه

برگشته سر به زیر، پشیمان‌تر از همه

از خود فرار کرده غلام فراری‌ات

سوی تو بازگشته گریزان‌تر از همه

یا که مرا مقابل این خوب‌‌ها بزن

یا که مرا ببخش نمایان‌تر از همه

از روی جهل، حال خوشی را که داشتم

بر معصیت فروختم ارزان‌تر از همه

وقتی سلاح اشک مرا غفلتم گرفت

ماندم میان معرکه حیران‌تر از همه

غیر از تو‌ای کریم کسی می‌خرد مگر؟

آن را که بی بها شد و ویران‌تر از همه

من ناامید نیستم از لطف و رحمتت

هستم اگر چه بی سر و سامان‌تر از همه

خواهی گرفت روز حساب و کتاب خلق

بر نوکران فاطمه آسان‌تر از همه

دلبسته‌ام به لطف کریمان، در این میان

بر رحمت حسین فراوان‌تر از همه

بالای تل زینبیه آه می‌‌‌کشید

اخت الحسین پاره گریبان‌تر از همه

بر نیزه تکیه داد ولی باز نیزه خورد

شاهی که بود زخمی و عطشان‌تر از همه