سلام ایزد منان، سلام جبراییل

سلام شاه شهیدان به مسلم بن عقیل

به آن نیابت عظمای سیدالشهدا

به آن جلال خدایی، به آن جمال جمیل

شهد عشق که سر در منای دوست گذاشت

به پیش پای خلیل خدا، چو اسماعیل

زهی مقام که فرش حریم حرمت او

شکنج طره حوراست و بال میکاییل

شعاع پرتوی مهرت، نسیم پاک بهشت

شرار آتش قهرت، حجارۀ سجیل

بر آستان درش، آفتاب سایه نشین

به بام قبه او، ماه آسمان قندیل

تو بر حقی و مرام تو حق، امام تو حق

به آیه آیه تورات و مصحف و انجیل

ببین دنائت دنیا که از تو بیعت خواست

کسی که پیش جلال تو بنده‌ایست ذلیل

فراز بام، سلام امام دادی و داد

میان برکه‌ای از خون جواب، امام قتیل

شروع نهضت خونین کربلا ز تو شد

به نطق زینب کبری به شام شد تکمیل

زیارت تو ملائک کنند در ملکوت

به جای خواندن تسبیح، گفتن تحلیل

شهید راه امامی که طور سینه اوست

ز نور مهبط جبریل و مطلع تنزیل

مدیحت تو «ریاضی» کجا و حضرت دوست

مگر خدای عنایت کند جزای جزیل

به گردش مه و خورشید گفت تاریخی

به پاس نعمت تکمیل این ضریح جمیل

«ریاضی» از پی مجد و ادب در آی و ببوس

رواق مرقد زرین مسلم بن عقیل