محرم آمد و آغاز ماه ماتم شد
مهی که بارور از وی نهال هر غم شد
مگر به چشم من از خون رسد دگر مددی
ز بس که دیده من اشک ریخت بی نم شد
کجاست حضرت آدم که بیند از نسلش
چه جور و ظلم که بر بهترین عالم شد
چرا که خم نشود قامتم ز غم کامروز
ز بار محنت و غم قد آسمان خم شد
به خالق دو جهان بنده‌ای چنین زیبد
که خواجگی دو عالم به او مسلم شد
برای ماتم آن شاه کربلا «خاقان»
سرشک دیده‌ام از خون دل دمادم شد
یارب همیشه دیدۀ خورشید تار باد
تا روز حشر سینۀ گردون فکار باد
داد از زمین و چرخ که بیداد کرده‌اند
این بی‌مراد باشد و آن برقرار باد
روزی که بر سنان سر آن سروران زدند
آتش به پیکر همۀ انس و جان زدند
دردا که نور چشم پیمبر شهید شد
دوران چرخ سفله به کام یزید شد
هر سو دلا به نیزه سر سروری ببین
غلطان به خاک و خون ز جفا پیکری ببین
گریان به درد و داغ پدر کودکی نگر
دل‌ریش از فراق پسر مادری ببین
ای ساکنان عرش ز دل ناله برکشید
این داوری ز شعر بر دادگر کشید
آن ناله‌ای که در غم یحیی کشیده‌اید
در ماتم حسین علی بیشتر کشید
محرم آمد و آغاز ماه ماتم شد
مهی که بارور از وی نهال هر غم شد
مگر به چشم من از خون رسد دگر مددی
ز بس که دیده من اشک ریخت بی نم شد
کجاست حضرت آدم که بیند از نسلش
چه جور و ظلم که بر بهترین عالم شد
چرا که خم نشود قامتم ز غم کامروز
ز بار محنت و غم قد آسمان خم شد
به خالق دو جهان بنده‌ای چنین زیبد
که خواجگی دو عالم به او مسلم شد
برای ماتم آن شاه کربلا «خاقان»
سرشک دیده‌ام از خون دل دمادم شد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
