نام تو قلم روی اساطیر کشید
ایمان تو مرگ را به زنجیر کشید

قرآن مجسمی که آیاتت را
در کرب و بلا خدا به تصویر کشید

لب تشنگی تو سنگ را آب نمود
هرم لبت آب را به تبخیر کشید

عالم همه در سر شهودت ماندند
کار همۀ خلق به تفسیر کشید

ای مظهر ایستادگی داغت را
باید که نشست و یک دل سیر کشید

امروز ببین که در هواداری تو
شعر آمد و از نیام شمشیر کشید

ای خون خدا در رگ تاریخ تو را
باید که برون از این تعابیر کشید

تو پرچم افراشتۀ توحیدی
با مرگ نمی‌توان تو را زیر کشید