دست بر سینه فرود آمد و دم خوشبو شد
اشک از چشم برون آمد و غم خوشبو شد

نوحه‌‌های دودمه تاب ز هیئت بردند
غم که روی جگرم ریخت، دلم خوشبو شد

اولین مصرع شاعر که بر این صفحه وزید
جوهر آبی و بی روح قلم خوشبو شد

هر کجا روضۀ چشمان شما را خواندم
در و دیوار، به اسم تو قسم! خوشبو شد

تکه‌ای پارچه با عشق شما گشت علم
که پس از روضۀ عباس، علم خوشبو شد

عاشقی با کت و شلوار به مجلس آمد
تا که از درد شما ریخت به هم خوشبو شد

شیشه‌ای عطر به دستان خدا بود شکست
ریخت بر روی زمین خاک حرم خوشبو شد