در وسعت شب سپیده‌‌ای آه کشید
خورشید به خون تپیـده‌ای آه کشید
آن لحظه که زینب به اسارت می‌رفت
بـر نیـزه ســر بریـده‌ای آه کشید
شادی برای تو، غم عالم برای من
از ماه‌های سال، محرم برای من
آوای آسمانی داوود مال تو
خاموشی مقدس مریم برای من
از تربت تو عسل، شفا می‌گیرد
با نام تو اوفتاده، پا می‌گیرد
خورشید، تب آلوده می‌آید هرصبح
از توس، برات کربلا می‌گیرد
با آنکه رؤیای شهادت در سرم دارم
آیینه‌ای در دل ز صبر مادرم دارم
من عون هستم، عون ـ خواهرزاده‌ی نورم ـ
غم‌نامۀ خورشیدها را در برم دارم
در وسعت شب سپیده‌‌ای آه کشید
خورشید به خون تپیـده‌ای آه کشید
آن لحظه که زینب به اسارت می‌رفت
بـر نیـزه ســر بریـده‌ای آه کشید
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
