رسید و بار غم بر شانه‌اش بود
غم اهل حرم بر شانه‌اش بود
دو دست از شانۀ باران جدا شد
ولی دست علم بر شانه‌اش بود
سرودم از غم دستی که هرگز...
شکوه ماتم دستی که هرگز...
خدا قسمت کند بر شانۀ من
بماند پرچم دستی که هرگز...
رها مانده است بر شن‌ها چه دستی!
جدا از پیکر سقا، چه دستی!
عموی ماه! بعد از دست‌‌هایت
بگیرد دست بابا را چه دستی؟
من و یک درد، یک اندوه رایج
و بیم روز اعلام نتایج
بدون دست‌‌های مهربانت
چه خواهم کرد، یا باب‌الحوائج؟
به دل شور محرم داشت باران
هزاران قطره ماتم داشت باران
خودم دیدم، میان دسته آن شب
به روی شانه پرچم داشت باران
رسید و بار غم بر شانه‌اش بود
غم اهل حرم بر شانه‌اش بود
دو دست از شانۀ باران جدا شد
ولی دست علم بر شانه‌اش بود
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
