دست در دست ساغری چرمین

تشنه افتاده است روی زمین

کیست این؟ این رشادت یک دست

اینکه بی او شکست قامت دین

نخل‌ها تشنه، ساقه‌ها تشنه

ساقی دل شکسته، تشنه‌ترین

در میان دو رود و، او بدرود

پیکری تشنه کام و زخم آجین

هر چه ترجیع رفتن او، تلخ

داستان سقایتش، شیرین

شمه‌ای از شمیم فردوس است

بوی این دست‌های عطرآگین

این دو دست بریدۀ خاموش

ای دو سرو شکستۀ خونین

در کنار همند، شکل قنوت

خفته در خون و غرق در آمین

سوره‌های شریف قرآنند

و الضحی خانه کرده در یاسین

رو به سوی بهشت، وا شده‌اند

این دو بال این دو دست این دو قرین

شاه بیعت تغزلی سرخند

این دو مصراع ناب آهنگین

دو برادر، دو یار، دو عاشق

مثل یوسف کنار بنیامین

دو جهان، دو قنوت، دو ملکوت

تشنه افتاده‌اند روی زمین

می‌زند باد و می‌کند آشوب

پردۀ نقل می شود پرچین

تشنه از هوش می‌رود نقال
می‌شود خیس پردۀ چرمین