آمد آن عبّاس، میر ‌صادقان

                        وآن علم‌دار سپاه عاشقان

چشم از جان و جهان بردوخته

                        از برادر، عاشقی آموخته

ذوالفقار حیدری در چنگ او

                        مصطفی، نظّاره بر آهنگ او‌

می‌زد از عشق برادر، یک‌تنه

                        خویش را از میسره بر میمنه

بدسرشتی ناگهان از تن، جدا

                        کرد دست زادۀ دست خدا

گفت: ای دست! اوفتادی، خوش بیفت

                        تیغ در دست دگر بگْرفت و گفت:

آمدم تا جان ببازم، دست چیست؟

                        مست کز سیلی گریزد، مست نیست

خاصه، مست بادۀ عشق حسین

                        یادگار مرتضی، میر حنین

خود به پاداش دو دست فرشی‌ام

                        حق برویاند دو بال عرشی‌ام

تا بدان پر، جعفر طیّار‌وار

                        خوش بپرّم در بهشتستان یار

مصطفی با مرتضی گفتا چنین:

                        بازوی عبّاس را اینک ببین

گفت حیدر با دو چشم تر بدو

                        که کدامین بازویش بینم‌؟ بگو

بینم آن بازو که تیغ افراخته است؟

                        یا خود آن بازو که تیغ انداخته است؟

مصطفی با مرتضی گریان و زار

                        هم‌چنان عبّاس، گرم کارزار

کافری دیگر درآمد از قفا

                        کرد دست دیگرش از تن جدا

چون بیفکندند از نامقبلی

                        هر دو دست دست‌پرورد علی،

گفت: گر شد منقطع، دست از تنم

                        دست جان در دامن وصلش زنم

بایدم صد دست در یک آستین

                        تا کنم ایثار شاه راستین

منّت، ایزد را که اندر راه شاه

                        دست را دادم، گرفتم دست‌گاه

دست من پُرخون به دشت افکنده بِه

                        مرغ عاشق، پرّ و بالش کنده بِه

چون فتاد از تن دو دستش، ای شگفت!

                        مشک را چالاک بر دندان گرفت

دشمنان دیدند چون عبّاس را

                        که گرفته در گهر، الماس را

زآن سپس بردند از هر سو نهیب

                        تا جدا کردند پایش از رکیب

سرنگون افتاد از بالای زین

                        من نیارم گفت، دیگر بیش از این

دید چون عبّاس را سلطان عشق

                        کآن چنان افتاده در میدان عشق

گفت: اکنون شد شکسته پشت من

شد چنین درّی برون از مشت من