ای باغبان! تهاجم گلچین بیا ببین
از داس‌ها به خاک، تن یاس‌ها ببین
رأس حسین بر سر نی، تن به روی خاک
«بسم اللَّهی» که مانده ز قرآن، جدا ببین
از بس که اشک ریخته از چشم هاجران
زمزم پدید گشته؛ بیا و صفا ببین
در این منا دگر نه ذبیحی است، نی خلیل
اِحرام عشق بسته، «طَوافُ النِّسا» ببین
اذن طواف، گِرد تن او نمی‌دهند
هشتاد و چار مُحرِم و یک کعبه را ببین
بر من دلی که سوخت، دل خیمه بود و بس
دل‌سوزی خیام ز قحط وفا، ببین
یک روز در مدینه، اگر خانه‌ی تو سوخت
دودش به کربلا ز دل خیمه‌ها ببین
ای پنجمین امام که معصوم هفتمی
از ما تو را ز دور «سلامٌ علیکمی»
بر درد جهل خلق، ز عالم طبیب‌تر
نامت غریب و قبر، ز نامت غریب‌تر
از مهر، آسمان مدینه اثر نداشت
من سفره‌ام کباب، به غیر از جگر نداشت
«ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم»
جز داغ دل، نصیب، جگر بیشتر نداشت
من نرد غم لیلی لیلا زده‌ام
دل‌خونم و چون لاله به صحرا زده‌ام
آنجا که سفینه النجاهاست، حسین
دریا، دلِ عشق و من به دریا زده‌ام
قمار عشق را خوش برده بودی
سرت آنجا که باده خورده بودی
تو بودی زخمۀ زخمیّ بیداد
که عمری بی صدا بودیّ و فریاد
ای باغبان! تهاجم گلچین بیا ببین
از داس‌ها به خاک، تن یاس‌ها ببین
رأس حسین بر سر نی، تن به روی خاک
«بسم اللَّهی» که مانده ز قرآن، جدا ببین
از بس که اشک ریخته از چشم هاجران
زمزم پدید گشته؛ بیا و صفا ببین
در این منا دگر نه ذبیحی است، نی خلیل
اِحرام عشق بسته، «طَوافُ النِّسا» ببین
اذن طواف، گِرد تن او نمی‌دهند
هشتاد و چار مُحرِم و یک کعبه را ببین
بر من دلی که سوخت، دل خیمه بود و بس
دل‌سوزی خیام ز قحط وفا، ببین
یک روز در مدینه، اگر خانه‌ی تو سوخت
دودش به کربلا ز دل خیمه‌ها ببین
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
