مشخصات شعر

احرام گریه

آتش گرفته از پرِ پروانه‌ایم ما

 ز آن رو چون شمع، گرمى هر خانه‌ایم ما

 

پروانه‌ی قبولى پروانه، بال اوست

 در سوختن، مقلّد پروانه‌ایم ما

 

مُحرم همیشه وقت به احرام گریه‌ایم

 تا در طواف کعبه‌ی جانانه‌ایم ما

 

از درگه حسین خدایا! کجا رویم

 چون حلقه، چشم بر در این خانه‌ایم ما

 

خوش کرده‌ایم دل به نسیم محبّتش

 در آن حریم وصل چو بیگانه‌ایم ما

 

دُرّ یتیم در صدف کائنات، اوست

 با آبروى ز آن دُر یک‌دانه‌ایم ما

 

دیوانگان عشق، جهان را به هم زدند

 داریم افتخار که دیوانه‌ایم ما

 

چون برگ خشک، منتظر یک جرقه‌ایم

 روشن کنید شمع که پروانه‌ایم ما

 

بر درگهى که هست «مؤیّد»! بهشت عشق

صورت به خاکِ سجده‌ی شکرانه‌ایم ما

 

 

احرام گریه

آتش گرفته از پرِ پروانه‌ایم ما

 ز آن رو چون شمع، گرمى هر خانه‌ایم ما

 

پروانه‌ی قبولى پروانه، بال اوست

 در سوختن، مقلّد پروانه‌ایم ما

 

مُحرم همیشه وقت به احرام گریه‌ایم

 تا در طواف کعبه‌ی جانانه‌ایم ما

 

از درگه حسین خدایا! کجا رویم

 چون حلقه، چشم بر در این خانه‌ایم ما

 

خوش کرده‌ایم دل به نسیم محبّتش

 در آن حریم وصل چو بیگانه‌ایم ما

 

دُرّ یتیم در صدف کائنات، اوست

 با آبروى ز آن دُر یک‌دانه‌ایم ما

 

دیوانگان عشق، جهان را به هم زدند

 داریم افتخار که دیوانه‌ایم ما

 

چون برگ خشک، منتظر یک جرقه‌ایم

 روشن کنید شمع که پروانه‌ایم ما

 

بر درگهى که هست «مؤیّد»! بهشت عشق

صورت به خاکِ سجده‌ی شکرانه‌ایم ما

 

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×