از هر کنار توسن بیداد تاختید
تا خاندان فاطمه، ویرانه ساختید
خواندید از حجاز مرا جانب عراق
و‌آن گاه پرده‌های مخالف نواختید
کردید گر به بیعت من، نامه‌ها روان
شمشیر‌ها به کشتن من از چه آختید؟
دادید بهر آب، چرا خاک ما به باد؟
دل‌های ما ز آتش حسرت گداختید
کردید سرنگون، علم شرع مصطفی
وز کین لوای کفر به عالم فراختید
کردید ظلم و شرم نکردید از خدا
خوش حقّ اهل‌بیت پیمبر شناختید
پس گفت این حدیث و کسی ره به او نَبُرد
در خون تپید و با جگر تشنه، جان سپرد
چون شاه دین، هوای شهادت به سر گرفت
تاج سعادت از سر خود، چرخ برگرفت
گیتی کمیت تیز تکش را کشید تنگ
دست قضا عنان و رکابش، قدر گرفت
از پشت زین به خاک، چو خورشید دین نشست
برخاست شورشی که فلک بر زمین نشست
از شش جهت بلند شد، آهی که دود آن
بر طاقِ منظرِ فلکِ هفتمین نشست
چون رو به سوی کعبۀ «بیت الحرام» کرد
در خون دیده، کعبه و زمزم، مقام کرد
هر جا قدم نهاد، مصیبت پدید شد
هر جا گذر نمود، قیامت، قیام کرد
از هر کنار توسن بیداد تاختید
تا خاندان فاطمه، ویرانه ساختید
خواندید از حجاز مرا جانب عراق
و‌آن گاه پرده‌های مخالف نواختید
کردید گر به بیعت من، نامه‌ها روان
شمشیر‌ها به کشتن من از چه آختید؟
دادید بهر آب، چرا خاک ما به باد؟
دل‌های ما ز آتش حسرت گداختید
کردید سرنگون، علم شرع مصطفی
وز کین لوای کفر به عالم فراختید
کردید ظلم و شرم نکردید از خدا
خوش حقّ اهل‌بیت پیمبر شناختید
پس گفت این حدیث و کسی ره به او نَبُرد
در خون تپید و با جگر تشنه، جان سپرد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
