بنویسید که جز خون خبری نیست که نیست

به تن این همه سردار، سری نیست که نیست

بنویسید که خورشید به گودال افتاد

و پس از شام غریبان سحری نیست که نیست

آتش از بال و پر سوخته جان می‌گیرد

زیر خاکستر ما بال و پری نیست که نیست

یک نفر سمت مدینه خبرش را ببرد

پس از این امِ‌بنین را پسری نیست که نیست

یا به آن مادر سرگشته بگویید: «نگرد

چون ز گهوارۀ اصغر اثری نیست که نیست»!

تازیانه به تسلای یتیمی آمد

تازه فهمید که دیگر پدری نیست که نیست