به زحمت تکیه بر دیوار می‌کرد
گهی این جمله را تکرار می‌کرد
الهی صورتش آتش بگیرد!
که با سیلی مرا بیدار می‌کرد
ای مقامت، فراتر از مریم!
ای شکوهت، رساتر از حوّا!
«امّ کلثوم»! خواهر زینب!
عصمت‌الله دوّم زهرا!
تمام درد بر جانم نشسته
رد خون روی دستانم نشسته
تو خوردی خیزران و، من ندانم
چرا زخمش به دندانم نشسته
چو زینب پیکرش را آب می‌ریخت
ستاره بر تن مهتاب می‌ریخت
همه دیدند چون زهرای اطهر
ز هر جای تنش خوناب می‌ریخت
ید موسی و مسیحایی عیسی دارد
نفس تیغ کفش معجز احیا دارد
حسنی زاده، ولی ابن حسینش گویند
این حسینی، حسنی رزم تماشا دارد
به زحمت تکیه بر دیوار می‌کرد
گهی این جمله را تکرار می‌کرد
الهی صورتش آتش بگیرد!
که با سیلی مرا بیدار می‌کرد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
