ای علی را محرم اسرار یا امّ‌البنین

وی عزیز عترت اطهار یا امّ‌البنین

مرتضی را روز و شب همراز گشتی از شرف

ای وجودت چون دُر شهوار یا امّ‌البنین

با علی گفتی نخواند فاطمه نام تو را

شد هویدا حسنت از رفتار یا امّ‌البنین

بانوی بیت ولایت گشتی از راه وفا

شد عیان مهر تو از کردار یا امّ‌البنین

خویش را خواندی کنیز لاله‌های فاطمه

مهربان بودی و خوش‌رفتار یا امّ‌البنین

بی‌سبب نبود که زینب مادرت می‌زد صدا

چون که بودی فاطمی کردار یا امّ‌البنین

در ره فرزند زهرا کربلا عباس تو

جان پاک خود نمود ایثار یا امّ‌البنین

تا شنید آن ناله‌ی ادرک اخایش را حسین

ناله‌ها کرد از دل غم‌بار یا امّ‌البنین

نام زیبای جوان‌های تو در کرببلا

ثبت باشد در صف احرار یا امّ‌البنین

آفرین بر تو که هستی مادر چندین شهید

پروراندی جمله را دیندار یا امّ‌البنین

از پی یاری مولاشان ز جان و دل شدند

افتخار احمد مختار یا امّ‌البنین

چون شنیدی که حسین فاطمه گشته شهید

ناله‌ها کردی بر او بسیار یا امّ‌البنین

دست عباس علمدارت جدا شد از جفا

خورد عمود آهن از اشرار یا امّ‌البنین

«جعفری» را از کرم یاری نما هر روز و شب

تا بگوید بهر تو اشعار یا امّ‌البنین