مادر، فدای انتظار چشم‌هایت

جان می‌پذیرم در بهار چشم‌هایت

آخر چرا در انتظار و اضطراب است

شهر پر از اشک و غبار چشم‌هایت؟

حالا که اینجایم، ببین قدّ رشیدم

مادر ببین که آبرویت را خریدم

آخر چرا تردید مادر؟ من که روی

دستان پر مهر خودت می‌آرمیدم

حالا من اینجا هستم و آمادۀ عشق

نوشیده‌ام بهر حسین از بادۀ عشق

گرد سفر از چهره‌ام برگیر مادر

از راه دوری آمدم، از جادۀ عشق