پیش فرات این همه دریا چه می‌کند؟
این مشک روی شانه‌ی سقّا چه می‌کند؟
تنها به خاطر گل روی سکینه است
دریایی التماس به دریاچه می‌کند
مبهوت مانده بود «خدای فرشته‌ها
مهریه مدینه در اینجا چه می‌کند؟»
نزدیک کردمت به لبم تا که بنگری
روح بنفشه‌ای تو با ما چه می‌کند
زخم عطش ضریح لبم را شکسته کرد
حالا ببین که با لب گل‌ها چه می‌کند؟
حالا میا به خیمه ببینیم هر دومان
با موجهات فاطمه فردا چه می‌کند؟
***
در این طرف صدای پریشان دختری
بابا عمویم آن طرفِ ما چه می‌کند؟
تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی؟!
پس لطف بفرما و بفرما که کدامی؟
تو مستحب الطاعه ترین واجب مایی
هر چند امامت نکنی، باز امامی
«ای ماورای حد تصور، کمال تو»
بالاتر از پریدن جبریل، بال تو...
غیر از حسینِ فاطمه چیزی ندیده‌ایم
در انعکاس آینه‌های زلال تو
نزدیک سایه‌های عبورت نمی‌شویم
نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟
بدون چون و بدون چرا نمی‌ماندند
شبیه رود، شبیه صبا، نمی‌ماندند
چه کربلاست که عالم به‌هوش می‌آید
پس از شنیدن چاووش‌ها نمی‌ماندند
گاه لیلایی و گهی مجنون
گاه مجنونم و گهی لیلا
گاه خورشید و گاه آیینه
روبه‌روی همیم در همه جا
پیش فرات این همه دریا چه می‌کند؟
این مشک روی شانه‌ی سقّا چه می‌کند؟
تنها به خاطر گل روی سکینه است
دریایی التماس به دریاچه می‌کند
مبهوت مانده بود «خدای فرشته‌ها
مهریه مدینه در اینجا چه می‌کند؟»
نزدیک کردمت به لبم تا که بنگری
روح بنفشه‌ای تو با ما چه می‌کند
زخم عطش ضریح لبم را شکسته کرد
حالا ببین که با لب گل‌ها چه می‌کند؟
حالا میا به خیمه ببینیم هر دومان
با موجهات فاطمه فردا چه می‌کند؟
***
در این طرف صدای پریشان دختری
بابا عمویم آن طرفِ ما چه می‌کند؟
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
