رسید وقت رسیدن به ضربه های کسی
شکست حنجره اما به زیر پای کسی
آهـــای خنجـــــر کهنه! نمی شود نبری؟
نمی شود که بمیرد کسی به جای کسی؟
کمی گذشت و هجوم دوباره ای آمد
ردا بـرای کسی شد، زره بـرای کسی
به روی نیزه نشستی و عرش مال تو شد
به پای نیـزه نشسته غم صدای کسی
فرشته هـا همه با هم به گریه افتادنـد
به مادرانه تــرین سوزِ های های کسی
چشمی که رزق اشک جاری را ببیند
قطعاً بهشت رستگاری را ببیند
عمر شکوفه، از خودش تا میوۀ خوب
باید که باران بهاری را ببیند
زرد و کبود و سرخ شد اما هنوز هم
دارد عزای دیدن بابا هنوز هم
تا تاول دوبار‌ه‌ای از راه می‌رسد
با گریه آه می‌کشد آن را هنوز هم
رسید وقت رسیدن به ضربه‌های کسی
شکست حنجـره اما به زیر پای کسی
آهای خنجـر کهنه! نمی‌شود نبری؟
نمی‌شود که بمیرد کسی به جای کسی؟
تا سحر مانده تو خورشید درخشان شده‌ای؟
گل آغوش من سوخته دامان شده‌ای؟
مادرم تاب ندارم که ببینم خاری
رفته در پات و کمی غمزده از آن شده‌ای
رسید وقت رسیدن به ضربه های کسی
شکست حنجره اما به زیر پای کسی
آهـــای خنجـــــر کهنه! نمی شود نبری؟
نمی شود که بمیرد کسی به جای کسی؟
کمی گذشت و هجوم دوباره ای آمد
ردا بـرای کسی شد، زره بـرای کسی
به روی نیزه نشستی و عرش مال تو شد
به پای نیـزه نشسته غم صدای کسی
فرشته هـا همه با هم به گریه افتادنـد
به مادرانه تــرین سوزِ های های کسی
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
