- تاریخ انتشار: ۱۳۹۴/۰۳/۱۹
- بازدید: ۴۰۳۶
- شماره مطلب: ۱۷۶۸
-
چاپ
پرچم سرخ حسین ابن علی باشد به دوشم
من کیام قلب وجودم، من کیام جان جهانم
من کیام نور عیانم من کیام سرّ نهانم
من کیام کهف حصینم من کیام مهد امانم
من کیام مولای خلقت در زمین و آسمانم
من کیام فرمانروای ملک حیّ لا مکانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من کیام من آسمانی مصلح خلق زمینم
من کیام من دست تقدیر خدا در آستینم
من کیام من وارث پیغمبر و قرآن و دینم
من کیام سر تا قدم مولا امیرالمؤمنینم
من کیام من آخرین تیر الهی در کمانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من کیام من آفتاب یازده خورشید نورم
من کیام من مصحفم، توراتم، انجیلم، زبورم
من کیام من مظهر عفو خداوند غفورم
من کیام من آن کلیم استم که عالم گشته طورم
من یگانه مصلح عالم امام انس و جانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
ماه شعبان خنده زن بر آفتاب منظر من
بوسهگاه جدّهام زهرا جبین مادر من
سیزده معصوم را روح و روان در پیکر من
جان به قرآن میدهد لعل لب جان پرور من
نقش جاء الحقّ به بازویم شهادت بر زبانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
پیشتر از آنکه کامم تر شود از شیر مادر
داشتم بر آسمان معراج چون جدّم پیمبر
بر لبم گردید جاری آیۀ قرآن چو حیدر
بر همه مستضعفین دادم نوید فتح را سر
با گل لبخند، بابا بوسه میزد بر دهانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من به چشم شیعیانم جلوۀ الله و نورم
من میان دوستانم، گر چه پندارند دورم
ملک هستی بحر موّاجی بود از شوق و شورم
دوستان آماده، نزدیک است ایّام ظهورم
میرسد دیگر به پایان انتظار شیعیانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
گر چه چون یوسف به چاه غیبت کبری اسیرم
هر کجا باشم به کلّ عالم خلقت امیرم
غیبتم را هست سرّی نزد دادار قدیرم
تا در اقطاع زمین با دوستانم انس گیرم
گه به سهله گه به کوفه گه به قم گه جمکرانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من همان خون خدا هستم که در جوش و خروشم
بانگ هل من ناصر جدّم بود دائم به گوشم
پرچم سرخ حسین بن علی باشد به دوشم
پر شود از عدل این عالم به عزم سخت کوشم
چون پیمبر گلّۀ صحرای هستی را شبانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
جامۀ ختم رسل پوشیده بر قدّ رسایم
ذوالفقار مرتضی در پنجۀ مشکل گشایم
چارده خورشید پیدا در جمال دلربایم
میرسد از کعبه بر گوش همه عالم صدایم
جمع میگردند در یک لحظه گردم دوستانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
میرسد روزی که با عدلم اروپا را بگیرم
وز پی احیای قرآن کلّ دنیا را بگیرم
پنجۀ قهر افکنم حلقوم اعدا را بگیرم
داد حیدر، داد محسن، داد زهرا را بگیرم
داد ثاراللّهیان را از یزیدیها ستانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
منتظر باشید مهدیّون به امیّد وصالم
میرسد روزی که گیرم پرده از ماه جمالم
من امید مصطفی من آرزوی قلب آلم
من شما را آبرویم، عزّتم، قدرم، جلالم
من به میثم شهد وصل خویشتن را میچشانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
-
بر حال حسین گریه کردم
ای بیت خدا، خدانگهدار
ای محفل عاشقان بیدار
ای سنگ نشان کوی دلدار
افسوس که با دو چشم خونبار
من از تو جدا شوم دگر بار
ای بیت خدا، خدانگهدار
-
صفایی ز آب فراتم بده
خداحافظ ای کعبه، ای بزم یار
خداحافظ ای بیت پروردگار
خداحافظ ای محفل اهل راز
خداحافظ ای قبلهام در نماز
-
من عبد گنهکارم و تو حی یگانه
مرغ سحرم دانۀ اشکم شده دانه
پیوسته کشد از جگرم شعله زبانه
تن خسته و کوه گنهم بر روی شانه
من عبد گنهکارم و تو حی یگانه
-
حج عبّاس تو در علقمه بود
کعبه، ای بیت خداوند جلیل
ای به سنگت، اثر پای خلیل
کعبه، ای خانۀ امّید همه
کعبه، ای مرکز توحید همه
پرچم سرخ حسین ابن علی باشد به دوشم
من کیام قلب وجودم، من کیام جان جهانم
من کیام نور عیانم من کیام سرّ نهانم
من کیام کهف حصینم من کیام مهد امانم
من کیام مولای خلقت در زمین و آسمانم
من کیام فرمانروای ملک حیّ لا مکانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من کیام من آسمانی مصلح خلق زمینم
من کیام من دست تقدیر خدا در آستینم
من کیام من وارث پیغمبر و قرآن و دینم
من کیام سر تا قدم مولا امیرالمؤمنینم
من کیام من آخرین تیر الهی در کمانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من کیام من آفتاب یازده خورشید نورم
من کیام من مصحفم، توراتم، انجیلم، زبورم
من کیام من مظهر عفو خداوند غفورم
من کیام من آن کلیم استم که عالم گشته طورم
من یگانه مصلح عالم امام انس و جانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
ماه شعبان خنده زن بر آفتاب منظر من
بوسهگاه جدّهام زهرا جبین مادر من
سیزده معصوم را روح و روان در پیکر من
جان به قرآن میدهد لعل لب جان پرور من
نقش جاء الحقّ به بازویم شهادت بر زبانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
پیشتر از آنکه کامم تر شود از شیر مادر
داشتم بر آسمان معراج چون جدّم پیمبر
بر لبم گردید جاری آیۀ قرآن چو حیدر
بر همه مستضعفین دادم نوید فتح را سر
با گل لبخند، بابا بوسه میزد بر دهانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من به چشم شیعیانم جلوۀ الله و نورم
من میان دوستانم، گر چه پندارند دورم
ملک هستی بحر موّاجی بود از شوق و شورم
دوستان آماده، نزدیک است ایّام ظهورم
میرسد دیگر به پایان انتظار شیعیانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
گر چه چون یوسف به چاه غیبت کبری اسیرم
هر کجا باشم به کلّ عالم خلقت امیرم
غیبتم را هست سرّی نزد دادار قدیرم
تا در اقطاع زمین با دوستانم انس گیرم
گه به سهله گه به کوفه گه به قم گه جمکرانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
من همان خون خدا هستم که در جوش و خروشم
بانگ هل من ناصر جدّم بود دائم به گوشم
پرچم سرخ حسین بن علی باشد به دوشم
پر شود از عدل این عالم به عزم سخت کوشم
چون پیمبر گلّۀ صحرای هستی را شبانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
جامۀ ختم رسل پوشیده بر قدّ رسایم
ذوالفقار مرتضی در پنجۀ مشکل گشایم
چارده خورشید پیدا در جمال دلربایم
میرسد از کعبه بر گوش همه عالم صدایم
جمع میگردند در یک لحظه گردم دوستانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
میرسد روزی که با عدلم اروپا را بگیرم
وز پی احیای قرآن کلّ دنیا را بگیرم
پنجۀ قهر افکنم حلقوم اعدا را بگیرم
داد حیدر، داد محسن، داد زهرا را بگیرم
داد ثاراللّهیان را از یزیدیها ستانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم
منتظر باشید مهدیّون به امیّد وصالم
میرسد روزی که گیرم پرده از ماه جمالم
من امید مصطفی من آرزوی قلب آلم
من شما را آبرویم، عزّتم، قدرم، جلالم
من به میثم شهد وصل خویشتن را میچشانم
من کیام فرزند زهرا مهدی صاحب زمانم