صفا گرفته دلم از صفای ثارالله

نوای مرغ دلم در نوای ثارلله

ز صبح روز ولادت نه، صبح روز ازل

پریده مرغ دلم در هوای ثارالله

صباح سوم شعبان به عرش دل پیچید

بشارت قدمش از خدای ثارالله

چه خوش بود که دهم جان خویش را هدیه

به رونمایی رویش برای ثارالله

سزاست اینکه بریزد خدای عزوجل

تمام عرش برین را به پای ثارالله

گزافه نبود اگر گویم این سخن که رسول

بود ز روز ازل مبتلای ثارالله

بقای دین محمد بقای نام علی ست

ز پرتویی ز چراغ هدای ثارالله

قسم به خالق عالم که جز خدا نتوان

کند به صفحۀ گیتی ثنای ثارالله

به وقت صبح قیامت چه خوش بود که نهم

قدم به روضۀ رضوان قفای ثارالله

تمام فخر من این است درتمامی عمر

که خوانده‌اند مرا هم گدای ثارالله

به پادشاهی در عالمی شرف دارد

غلامی سر کوی و سرای ثارالله

چه خوش بود که ببینم به چشم پر گوهرم

به دست مهدی زهرا، لوای ثارالله

خدا گواست که هستم اسیر سلسله‌ای

اسیر سلسلۀ کربلای ثارالله