به که باید بسپارم خبر این غم را
داغ عباس کمر می‌شکند عالم را
بنویس ام بنین! نوکری عباست
افتخاری است مبارک پسر مریم را
کمترین مرتبه از وصف اباالفضلی اوست
بنویسید اگر خاک درش آدم را
گریه کمتر کن از این داغ که می‌ترسم اشک
کم کم از رو ببرد آبروی زمزم را
بنویس ام بنین در صف محشر داری
برروی دست، دو تا دست جدا از هم را
علم فاطمه‌ای بودن تو کاری کرد
که خدا داد داد به دست پسرت پرچم را
زیر ایوان طلایت بخت با من یار شد
شور و حالم قیل و قال کوچه و بازار شد
هرکسی عمّان نخواهد شد مگر در خانه‌ات
در حرم بودم، دلم گنجینۀ اسرار شد
ارث قبیله است که هرکس جوان‌تر است
مویش سفید گشته و قدش کمان‌تر است
این بیست و پنج سال که سنی نمی‌شود
اما بهار عمر شما پر خزان‌تر است
در زیر آفتاب تو ماندی حسین هم
ای تشنه! دور از آب تو ماندی حسین هم
پیر و جوان نداشت، که یک نور واحدید
در قلب شیخ و شاب تو ماندی حسین هم
بشنو از من، دارم از یارم حکایت می‌‌کنم
سینه‌ای دارم کز آن شرح محبت می‌‌کنم
هر جوانی را دلی هر عاشقی را سینه‌ای است
من دلی دارم که آن را وقف هیئت می‌‌کنم
به که باید بسپارم خبر این غم را
داغ عباس کمر می‌شکند عالم را
بنویس ام بنین! نوکری عباست
افتخاری است مبارک پسر مریم را
کمترین مرتبه از وصف اباالفضلی اوست
بنویسید اگر خاک درش آدم را
گریه کمتر کن از این داغ که می‌ترسم اشک
کم کم از رو ببرد آبروی زمزم را
بنویس ام بنین در صف محشر داری
برروی دست، دو تا دست جدا از هم را
علم فاطمه‌ای بودن تو کاری کرد
که خدا داد داد به دست پسرت پرچم را
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
سلام بر محبوب دل ها ، اباالفضل عباس