نماز و روزۀ شک‌دار و حج حیرانی

شده جدیدترین شیوۀ مسلمانی

هزار خدعه و نیرنگ کار روزانه

قنوت‌های شب و سجده‌های طولانی

می‌سوزم و چون آتشی در احتراقم

آه ‌ای اجل از چه نمی‌آیی سراغم؟

این دشت نیت کرده یارم را بگیرد

ای مرگ مرهم شو بر این زخم فراقم

غم جدایی تو کرده قصد جان مرا

غمی‌که سوخته تا مغز استخوان مرا

از آن زمان که به دنیا قدم گذاشته‌ام

عجین به داغ نوشتند داستان مرا

برو ولی به تو ای گل سفر نمی‌آید

که این دل از پس داغ تو بر نمی‌آید

به خون نشسته دلم، اشک من گواه من است

که غیر خون دل از چشم تر نمی‌آید

دست خطی دارد و آسوده حالش کرده است

این همه چشم انتظاری بی‌مجالش کرده است

تا نقاب از رو بگیرد زادۀ شیر جمل

لشگری را خیرۀ ماه جمالش کرده است

وقتی عطش مشام حرم را دچار کرد

آثار زخم را به جگر آشکار کرد

شیری گرفت در کف خود جان مشک را

اسبی دوید و صاحب خود را سوار کرد