در انتظار خویش به پای تو سوختیم

در جستجوی خود به هوای تو سوختیم

"زین آتش نهفته که در سینه‌های ماست"

ای جان عاشقان به فدای تو، سوختیم

رود نگاه ماه تو از دیده تا گذشت

دریا به جوش آمد و از چشم ما گذشت

وقتی کنار درک تو کوه از کمر شکست

غوغای عشق پاک تو از کربلا گذشت

پاشید تا خدا به زمین دانه‌های سرخ

رویید از نگاه تو پروانه‌های سرخ

نام تو از تصوّر اسطوره‌ها گذشت

آن سو تر از توهمُّ افسانه‌های سرخ

ماه و ستاره عاشق دیدار عشق توست

خورشید، غرق دیدۀ بیدار عشق توست

باریدنی ست خون تو تا حشر، بر زمین

در قلب آسمان، غم خونبار عشق توست

روحی که سبز رفته از این خاک، ماندنی ست

جانی که سرخ مانده در این تن، فشاندنی ست

ای مهربان که جان تو از نور مطلق است

در قلب خاک شب زده، مهر تو ماندنی ست

قلب تو گر چه تالی توفان آتش است

عهد تو عهد آب، نه پیمان آتش است

هرگز کسی نگفته که از خیر، شر رسید

لب‌های تشنۀ تو گلستان آتش است

از آسمان به جان تو وقتی خبر رسید

فریاد کرد کعبه که وقت سفر رسید

از خود سفر کنید که فصل یگانگی ست

اکنون بهار رفتن از آیینه سر رسید

وقت طواف کعبه غمی بر دلت نشست

برخاستی که وقت طوافی دگر رسید