امروز روز قتل شهیدان کربلاست

صحرای محشر، عرصۀ میدان نینواست

پشت حسینیان حجاز، از هلال غم

صوف مخالفان عراق، از نشاط راست

داشت شاه تشنه‌کامان، دختری

دختری خورشید‌‌رخ، فرّخ‌فری

با وجود کودکی، آن دردمند

بازویش در بند و گردن در کمند

شطّ فرات از آتش حسرت، کباب شد

وز تشنگیش از عرق خجلت، آب شد

در حلق ساکنان بهشت، آب سلسبیل

بر یاد تشنه‌کامی او، خون ناب شد

بر حالت غریبی او، آسمان گریست

تنها نه آسمان، همه کون و مکان گریست

چون سوی مقتل آمد و بر کشتگان گذشت

بر هر جوان و پیر، خروشان چنان گریست