کرب و بلا: پس از پایان کارزار عاشورا و شهادت حسین بن علی (ع)، سپاه عمر سعد بقیه روز عاشورا و فردای آن روز تا ظهر را در کربلا ماند، کشتگان از سپاه خود را جمع کرد، بر آنها نماز خواند و سپس دفنشان کرد و در کمال سبوعیت و ناجوانمردی، پیکر مطهر حسین (ع) و اصحاب او را همچنان در بیابان باقی گذاشت.
عصر روز یازدهم محرم سال 61 هجری، این سعد به یکی از سرداران خود به نام «حمید بن بکیر احمری» دستور داد که لشکر را روانه ی کوفه کند و خود با هرکه از کسان حسین (ع) باقی مانده بود، آماده رفتن شد.1
کاروان اسرا بیست تن زن بودند و دوازده پسر از بنی‌هاشم که اسیر شدند؛ جناب «علی بن حسین (ع)» که 22 ساله بود، فرزندش محمد که کودکی چهار ساله بود و حسن معروف به «حسن مثنی» نیز با ایشان بود و نیز زید و عمرو و فرزندان حسن بن علی با ایشان بودند.2
علی بن حسین گفت: «چون ما را بر جهاز شتر سوار و به جانب کوفه روانه کردند، کشتگان را بر زمین افکنده دیدم، به خاک ناسپرده و آنچه می‌دیدم بسیار بر من گران بود، سخت آشفته بودم چنانکه نزدیک بود جان از تنم بیرون رود.» در همین حال عمه‌ام زینب (س) که آثار حزن را در من دید، گفت: «ای بازمانده جد و پدر و برادرانم، چون است که جان خود را در کف نهاده ای؟!»
گفتم: چگونه بی تابی نکنم و ناشکیب نباشم که می‌بینم سید خود و برادران و عموها و عموزادگان و کسانم بر زمین افتاده و آغشته به خون در این دشت، جامه‌هاشان ربوده، نه کسی آنها را دفن کرده است و نه کسی سوی آنان آید، گویی خاندان خزر و دیلم‌اند.»
عمه‌ام گفت: «اینها تو را به جزع نیاورد که این عهدی است از رسول خدا با جد و پدر و عمت، خداوند پیمانی گرفته است از جماعتی از این امت که فرعونان زمین آنها را نمی‌شناسند اما فرشتگان آسمان آنها را می‌شناسند، آنها این استخوان‌های پراکنده را فراهم کنند و این پیکرهای خون‌آلود به خاک سپارند و در این طف برای فبر پدرت نشانی بر پا دارند که اثر آنها کهنه نشود و رسم آن با گذشت شب‌ها و روزها ناپدید نگردد و هرچه پیشوایان کفر و ضلالت در محو آن کوشند، اثر ظاهرتر شود.3
و این کربلایی بود که زینب کبری (س) عصر روز یازدهم برای برادرزاده‌اش و بلکه تمام جهانیان ترسیم کرد.
_________________________________________________________________________________________
پی‌نوشت‌ها:
1- بازخوانی مقتل حسین بن علی (ع)، ویرایش یاسین حجازی، ص431
2- عقد الفرید؛ ج 4؛ ص 385، و ر.ک: مقاتل الطالبیین؛ ص 79.
3- بازخوانی مقتل حسین بن علی (ع)، ویرایش یاسین حجازی، ص434؛ عاشورا ریشه‌‌ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها ؛ ص547.
