کرب و بلا: همراهی با کاروان امام حسین (ع) در حرکت تاریخی عاشورا و مشارکت در آن مصداق واقعی فوز عظیمی است که برای برخی از شیعیان معاصر امام (ع) محقق شد و در همان عصر، بسیاری نیز به دلایلی از این فوز محروم و به حسرتی ابدی مبتلا شدند.
هرچند پس از نهضت عاشورا بسیاری به اشکال مختلف در صدد خونخواهی شهدای کربلا برآمدند و قیام‌هایی را رقم زدند، اما به هرحال عدم همراهی به موقع با امام و یک گام پس و پیش ماندن از فرمان ولی زمان، تبعاتی جبران‌ناپذیر داشت.
اهمیت این همراهی و یاری زمانی بیشتر مشخص می‌شود که در زیارت‌نامه‌های مختص سیدالشهدا (ع) به کرات با این عبارت مواجه شده‌ایم که آرزوی همراهی با یاران شهید امام را متذکر می‌شود از جمله این عبارت زیارت مخصوصه امام حسین (ع) که «فزتم والله فلیت انى معکم فافوز فوزا عظیما»1
حال ممکن است این سؤال مطرح شود که این‌همه تأکید بر آرزوی یاری امام چه علتی دارد و بعد از گذشت سال‌ها و قرن‌ها اکنون چگونه می‌توان خود را به کاروان امام رساند و در زمره یاران امام قرار گرفت؟
پاسخ این سوال را می‌توان در کلام شریف حضرت علی بن موسی‌الرضا (ع) یافت که خطاب به دوستداران حضرت و همه آن‌هایی که آرزوی همراهی با امام و شهادت در رکاب سیدالشهدا (ع) را دارند چنین توصیه کردند و فرمودند: «إِن سَرَّک أن یکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوابِ مِثلَ مَا لِمَنِ استُشهِدَ مَعَ الحُسَینِ بنِ عَلِى فَقُل مَتَى ذَکَرتَهُ یا لَیتَنِى کُنتُ مَعَهُم فَافُوزَ فَوزاَ عَظِیماً»
اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب کسانى که همراه حسین بن على (ع) شهید شدند داشته باشى، هرگاه به یاد او افتادى بگو: یا لَیتَنِى کُنتُ مَعَهُم فَافُوز فَوزاً عَظِیماً؛ اى کاش با آنان مى‌بودم و به فوز عظیم مى‌رسیدم.2
_______________________________________________________________
منابع:
1- مفاتیح الجنان، زیارت اول امام حسین (ع) ، ص 424.
2- عیون أخبار الرضا، ج 1، ص 300.
