کرب و بلا: یکی دیگر از ابعاد شخصیتی و رفتاری امام حسین (ع) که در آیات قرآن می‌توان از آن سراغ گرفت، ماجرای تولد امام حسین (ع) است. بنا بر روایات و تفاسیر آیه 15 سوره مبارک احقاف را می‌توان به ولادت ایشان تفسیر کرد.
خداوند در قسمت ابتدایی این آیه می‌فرماید: «وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَهً ...»
و ما انسان را به احسان در حق پدر و مادر خود سفارش کردیم که مادر با رنج و زحمت بار حمل او کشید و باز با درد و مشقّت وضع حمل نمود و 30 ماه تمام مدت حمل و شیرخواری او بود تا وقتی که طفل به حد رشد رسید و آدمی چهل‌ساله گشت.
علامه مجلسی در تفسیر این آیه، مراد از «والدین» را به وجود مقدس حسن (ع) و حسین (ع) نسبت داده است که پدران این امت هستند. بدین جهت که امام به لحاظ شفقت، مهربانی و خیرخواهی مانند پدر برای هر امت است و فرمان‌برداری مردم از وی نیز واجب و در این آیه به واسط انتساب این دو امام بزرگوار به رسول خدا (ص)، بر احسان و احترام مانند تکریم والدین تأکید شده است.1
همچنین از امام صادق (ع) در روایتی ذیل این آیه شریفه نقل شده است که فرمودند: این آیه مربوط به زهرای مرضیه (س) است که دوران بارداری و تولد فرزندشان را با رنج و سختی سپری نمودند.
وقتی پیامبر (ص) با دختر گرامی‌شان حضرت زهرا (س) در خصوص فرزندی که شکم داشتند، سخن گفتند و از کشته شدن او توسط افرادی از همین امت خبر دادند، حضرت اظهار ناراحتی کردند و آنگاه که رسول خدا فرمودند: به پاس این شهادت، وصایت و ولایت ائمه در ذریه او قرار گرفته است، فاطمه زهرا (س) لبخندی زندند و پذیرفتند. حضرت امام حسین (ع) و یحیی دو کودکی هستند که شش‌ماهه متولد شدند و دوران بارداری تا از شیر گرفتنشان سی ماه بود که در این آیه مورد اشاره قرار گرفته است.2
______________________________________________________________
پی‌نوشت‌ها:
1- بحارالانوار، ج 246، حدیث 21 - تفسیر علی بن ابراهیم. تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج 14، ص 262
1- کلینی، الکافی، 1407 ق، ج 1، ص 464. تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج 14، ص 262 القمی، ج 2، ص 297
