کرب و بلا: از جمله صحنههای زیبای واقعه عاشورا، عشقورزی یاران و اصحاب امام حسین (ع) با مولای خود بوده است. در میان اصحاب سیدالشهدا (ع) دو جوان به نامهای «سیف بن حارث بن جابر همدانی جابری» و پسر عمویش «مالک بن عبداللّه» حضور داشتند. این دو عمو زاده همراه «شبیب» غلام خود به خدمت حضرت سیدالشهدا (ع) آمدند و به یاران او ملحق شدند. روز عاشورا در رکاب حضرت جنگیدند تا به شهادت رسیدند.
در کتاب «وقعه الطف» درباره این دو جوان چنین آمده است: دو جوان جابری که پسر عموی یکدیگر بودند، گریان نزد مولای خود امام حسین (ع) آمدند. حضرت نگاهی به این دو جوان کردند و فرمودند: برادر زادههایم، چه چیز شما را به گریه انداخته است؟ امیدوارم به زودی چشمتان روشن شود.
گفتند: خدا ما را به فدای تو کند. نه والله، برای خودمان گریه نمیکنیم. برای شما گریه میکنیم چون در محاصره قرار گرفتهاید و ما نمیتوانیم خطر را از شما دور کنیم. حضرت فرمودند: خدا به شما بهترین پاداش متقین عطا کند به واسطه تأثر شما بر این اوضاع و یاری رساندن امام خود.
سپس دو جوان جابری به میدان رفتند و روی به حضرت میکردند و میگفتند: «السلام علیک یابن رسول الله» امام میفرمودند: «و علیکما السلام و رحمه الله» سپس جنگیدند تا به شهادت رسیدند. درود و رضوان خدا بر ایشان باد.