به گزارش کرب و بلا، کاروان امام حسین (ع) را جوانمردان و آزادگانی از اقشار گوناگون تشکیل میدادند که به واسطه غربال ولایتمداری، این عده انتخاب و تا پای جان از حریم امام و رهبر خویش دفاع و حراست کردند. یکی از این آزادگان حجاج بن مسروق جعفی بود؛ فردی که در مکه به امام حسین (ع) پیوست و البته ساکن کوفه بود اما دلش تاب نیاورد تا منتظر امام و مقتدای خویش بماند و در نتیجه به سوی مکه رهسپار شد.
شهرت او به مؤذنی است و در تمام فصول هجرت، مؤذن کاروان امام حسین (ع) بود و به ویژه در هنگام پیوستن حر به امام و نماز ظهر عاشورا، نوای خوش اذان او در دشت کربلا، طنینانداز شد.
حجاج همچنین در رشادت و شجاعت در میان نزدیکان خود کمنظیر بود که در مقاتل رجز او را در کارزار عاشورا چنین ذکر کردهاند:
اَقدِم حسینا هادیا مَهدِیا
فالیوم تَلقی جدکَ النبیا
ثُم اباک ذَالندی علیا
ذاک الذی نَعرفُهُ وصیا
والحسن الخَیر التقی الوَفیا
و ذاالجِناحین اَلفتی الکَمیا
و اسدالله الشهید الحَیا
( به پیش ای حسین هدایت کننده و هدایت شده
امروز به دیدار جدت پیامبر خواهی شتافت
و پدرت علی که بخشنده است
و ما جانشین پیامبرش می دانیم
و حسن که در وفا و تقوی برترین است.
و جعفر طیار، آن جوان دلاور که صاحب دو بال بهشتی است
و حمزه شیرخدا که شهید جاودانه است.)