به گزارش کرب و بلا، محمدجواد گودینی؛ پژوهشگر تاریخ اسلام گفت: منابعی چون «أعلام الهدایه» و جلد دوم «الکافی» تاریخ تولد سالار شهیدان؛ حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را سوم شعبان سال سوم هجری و در شهر مدینه ذکر کرده‌اند و لذا فاصله سنی میان امام حسین (ع) با برادر بزرگترشان امام حسن مجتبی (ع) کمتر از یک سال بوده است.
وی ادامه داد: این نکته در منابعی چون «تذکره الخواص» جلد 2، صفحه 115 نیز ذکر شده است و البته براساس شواهد تاریخی مدت عمر آن حضرت، 57 سال و چند ماه بوده و در روز جمعه، دهم محرم سال 61 هجری، به دست سنان بن انس و به دستور عبیدالله بن زیاد به شهادت رسید. مخاطبان می‌توانند این مطالب را در کتاب «الإستیعاب فی معرفه الأصحاب» نیز مطالعه کنند.
گودینی تصریح کرد: جریان شهادت آن حضرت در سرزمین عراق، آن چنان جهان اسلام را به درد آورد که موجی از نفرت نسبت به خاندان اموی را در پی داشت و بسیاری درباره شهادت امام حسین (ع)، کیفیت آن و جریان اسارت فرزندان و خانواده ایشان سخن گفته تا آنجا که آنهایی که در قتال امام حسین (ع) دست داشتند نیز در میان مردم موقعیت و اعتبار سابق خویش را از دست داده و در مواردی حتی مورد نفرت و بی‌احترامی مردم کوچه و بازار قرار می‌گرفتند.
این پژوهشگر تاریخ اسلام با اشاره به اینکه جریان تلخ حادثه کربلا با بی‌تفاوتی گروه از مردم به انجام رسید، گفت: با این وجود پس از این رخداد ، همگان تحت تأثیر قرار گرفته و تا مدت‌های بسیار، مردم در این باره سخن گفته و حادثه کربلا را مورد توجه قرار داده و بیداد یزیدیان را مورد تحلیل قرار می‌دادند و آن را به سختی مورد نکوهش قرار داده و قاتلان امام (ع) را لعن می‌گفتند و در ادامه پس از ناکامی توابین در مجازات قاتلان امام حسین (ع) شاهد روی کار آمدن مختار بن ابی عبید ثقفی هستیم که بسیاری از قاتلان امام حسین (ع) را مجازات کرده و به سزای جنایات خویش رسیدند.
گودینی به نمونه‌ای از تأثیر خبر شهادت امام حسین (ع) بر یکی از نزدیکان خاندان پیامبر (ص) اشاره کرد و گفت: هنگامی که امام حسین بن علی(ع) شهید شد، خبر این رویداد به اُم سلمه ؛ همسر گرامی رسول خدا (ص) داده شد و او گفت: به راستی او (ع) را کشتند؟ خداوند خانه‌ها و گورهایشان را از آتش پر کند. آنگاه گریست و از شدت ناراحتی و اندوه، از هوش رفت که روایت این ماجرا را می‌توان با رجوع به کتاب «تَذکِرَهُ الخَواصّ مِنَ الأمّه فی ذِکرِ خَصائص الأئمه» نوشته سبط بن جوزی، موجود است.
نویسنده کتاب «بررسی تحلیلی صلح امام حسن (ع) و آغاز خلافت اموی» تأثیر این اتفاق را بر توه های مردم نیز حائز اهمیت دانست و تأکید کرد: بیشتر قیام‌ها و خیزش‌های عصر بنی‌امیه، با تأثیرپذیری از قیام سالار شهیدان (ع) و ظلم ستیزی امام حسین (ع) همچون قیام توابین، قیام مختار ثقفی، قیام ابن اشعث و... انجام پذیرفت و پس از آن هم امام حسین (ع) الهام بخش آزادی خواهان جهان از همه قومیت‌ها و مذاهب و حتی ادیان بوده و مردم نیز توجه ویژه‌ای به این رویداد تاریخی داشته‌اند.
گودینی بر اهمیت حفظ و صیانت از اسناد تاریخی این رویداد بزرگ تأکید کرد و در ادامه گفت: اسناد و گزارشات به جای مانده از این واقعه بزرگ بیشتر در قالب مقاتل برجای مانده است که یکی از مهمترین و مشهورترین و موثق ترین آنها مقتل ابومخنف است که مربوط به سده دوم هجری است و نزدیکترین فاصله زمانی را از واقعه عاشورا دارد، هر چند که اکنون اثری از اصل این مقتل در دست نیست و آنچه از نوشته‌های ابی مخنف برجای مانده است، به روایت ابن اعثم کوفی در کتاب مشهورش «الفتوح» قابل دسترسی است.
وی در پایان به اقتباس‌های صورت گرفته از مقتل ابی مخنف اشاره کرد و گفت: کتاب «تاریخ الرسل و الملوک» محمد بن جریر طبری است؛ اثری که در آن اشاراتی به مطالب مقتل ابومخنف شده است و یا با الهام از آن به برخی از وقایع این رویداد بزرگ تاریخی پرداخته است و در ادوار گوناگون تاریخی، مقتل‌نویسی به جریان پویا و زنده سندیت بخشی به این واقعه و تأثیر آن بر توده های مردم بدل شده است.
یکی از رسالتهای «کربوبلا» اطلاعرسانی در حوزه امام حسین علیهالسلام است که در راستای این رسالت، رویدادهای خبری را پوشش میدهد و مصاحبه با افراد صاحب نظر را به صورت غیرجانبدارانه در جهت تبیین دیدگاههای مختلف منتشر میکند. در نتیجه نظر افراد مصاحبه شونده لزوما همان دیدگاه «کربوبلا» نخواهد بود.
