کرب و بلا: یکی دیگر از بانوان غیر بنی‌هاشم که افتخار خدمت گذاری به اهل‌بیت (ع) را داشت «میمونه» مادر «عبدالله یقطر» از شهیدان پیش از واقعه کربلاست. او در خانه امام علی (ع) خدمتکار بود و از فرزندان امام نگه‌داری می‌کرد. زمانی که حضرت فاطمه (س) به شهادت رسید، او همچنان در خدمت امام بود. به گفته برخی از معاصران پس از خروج امام حسین (ع) از مدینه، میمونه با فرزندانش همراه آن حضرت به سمت مکه حرکت کرد و در خدمت ایشان بود. (1)
هنگامی‌که امام حسین قصد حرکت به سمت عراق کردند، عبدالله فرزند میمونه به عنوان سفیر امام به کوفه اعزام شد. زمانی که مسلم بن عقیل از مردم کوفه بیعت گرفت، نامه‌ای برای امام فرستاد و آن حضرت را به کوفه دعوت کرد. امام نیز پاسخی به نامه مسلم نوشت و هنگام خروج از مکه این نامه را به عبدالله بن یقطر فرزند میمونه سپرد تا به مسلم برساند و او را به عنوان سفیر خود به‌سوی کوفه اعزام نمود.
البته عده‌ای از مورخان بر این عقیده هستند که امام، عبدالله را به همراه مسلم به کوفه فرستاد و هنگامی‌که مسلم بی‌وفایی کوفیان را دید عبدالله را فرستاد تا امام را از این واقعه باخبر کند (2) عبدالله در قادسیه به دست «حصین بن نمیر» بازداشت و به نزد «عبیدالله بن زیاد» فرستاده شد. او در بازجویی مقاومت کرد و چیزی نگفت. ابن زیاد از او خواست که بالای قصر برود و به امام حسین (ع) ناسزا بگوید. او از این فرصت استفاده کرد و به مردم گفت: «ای مردم من فرستاده حسین به‌سوی شما هستم. او را یاری کنید و با وی علیه پسر مرجانه و پسر سمیه همنوا شوید.»
در آن حال ابن زیاد دستور داد او را از بالای قصر به زمین انداختند و هنوز رمقی در بدن داشت که «عبدالملک بن عمیر» سر از تنش جدا کرد. وقتی خبر شهادت او را به امام دادند امام بسیار متأثر شد و این حادثه را به کاروانیان خبر داد.(3)
میمونه مادر عبدالله علیرغم شنیدن خبر شهادت فرزندش همراه با اهل‌بیت (ع) به کربلا آمد. میمونه شاهد تمام مصائب اهل‌بیت در کربلا بود و پس از عاشورا به همراه بانوان به اسارت رفت.
-------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت‌ها:
1- معالی السبطین، ص 231
2- ابصارالعین/ص 94
3- ارشاد، ج 2، ص 75/ الاصابه، ج4، ص 59 و ابصارالعین ص 93-94
