نام و مکتب امام حسین (ع) به عنوان مکتبی جهانی است که تنها اختصاص به شیعیان نداشته و دین شناسان و پژوهشگران ادیان مختلف به زبان و روش‌های مختلف پیرامون این واقعه تاریخی بسیار قلم زده‌اند.

 

آنچه در ادامه می‌خوانید درنگ کوتاهی بر اندیشه یکی از این دین شناسان و صاحبان آثار عاشورایی غیرمسلمان به نام «آنتوان بارا» است (1) او عشق و ارادتی خاص به حسین بن علی (ع) دارد. آنتوان بارا نویسنده و پژوهشگر مسیحی و متولد کشور سوریه است. از سن 22 سالگی شروع به نوشتن کرد و بیش از 40 سال به عنوان نویسنده و یا سردبیر در روزنامه‌ها و نشریات مختلف مشغول به کار بوده است.

 

اما بیشتر شهرت این نویسنده به واسطه آثاری است که با مضمون اهل‌بیت به‌ویژه امام حسین (ع) به نگارش درآورده است. «حسین در اندیشه مسیحیت» و «زینب کبری؛ فریادی که مکمل راه بود» از آثار برجسته آنتوان بارا است. این کتاب در سال‌های مختلف، تحت عناوین متفاوت و توسط ناشران و مترجمان مختلف منتشر شده است. او پس از انتشار این کتاب از یک‌سو با استقبال گسترده در برخی کشورهای اسلامی مواجه گردید؛ اما از سوی دیگر با ممنوعیت‌های جدی در برخی از کشورها مواجه شد.

 

وی در این کتاب پس از بیان ارادت و دلبستگی قلبی خود نسبت به امام حسین (ع) چنین می‌گوید: «شما شیعیان قدر امام حسین را نمی‌دانید! اگر امام حسین از ما مسیحیان بود در هر زمینی پرچمی از او بر می‌افراشتیم و مردم را به نام حسین به مسیحیت دعوت می‌کردیم. امروز امانت بزرگ پیام و رسالت فریاد و خروش او در روز عاشورا به شما شیعیان و مسلمانان سپرده شده و باید این پیام را به جهان برسانید.» (2)

 

آنتوان بارا عشق به حسین (ع) را فراتر از عقیده و ادیان مختلف می‌داند و معتقد است: «انسان با ایمان، منصف است و همۀ ادیان از جانب خداست و مؤمن هر عقیده‌ای که داشته باشد در قلبش نسبت به همۀ ارزش‌ها دلبستگی دارد و در قلبش آتش شهادت حسین (ع) می‌افروزد. همان‌طور که رسول اکرم فرمودند: «إنَّ لِقَتلِ الحُسَینِ حَرارَهً فی قُلوبِ المُؤمِنینَ لا تَبرُدُ أبَداً» (3) حضرت نگفتند فقط «فی قلوب المسلمین»، بلکه از تمام مؤمنان در تمام جهان حرف زدند که می‌خواهند از ارزش‌های قیام سید‌الشهدا الهام بگیرند، چون شخصیتی مثل امام حسین (ع) را نمی‌توان دوست نداشت.»

 

این پژوهشگر مسیحی بنیان اهداف حضرت مسیح و قیام امام حسین (ع) را بنیان مشترک می‌داند و تأکید دارد: «شخص مسیحی وقتی بین اهداف حضرت عیسی و اهداف قیام کربلا مقایسه می‌کند - با وجود تفاوت‌های موجود در مسیر و وسایل - ریشه‌ها و اساس را مشترک می‌یابد. وقتی قیام آن حضرت برای حق و إعلای کلمهالله بوده پس در واقع دفاع از حق همۀ ادیان آسمانی پیش از اسلام هم هست پس چرا مسیحی، برافروزندۀ این پرچم را تکریم و تقدیس نکند؟ امیدوارم من هم یکی از کسانی باشم که پیامبر اکرم دربارۀ آنها فرمود: «مَثَلُ أهلِ بَیتی مَثَلُ سَفینَهِ نُوحٍ؛ مَن رَکِبَها نَجی و مَن تَخَلّفَ عَنها غَرِق» (4)

 

 

 

__________________________________________________________________________________________________

پی نوشت ها:

1- گردآوری و تلخیص: آذر طاهری

2- پدر، پسر، روح‌القدس، ص 162

3- مستدرک ج 10 ص 318

4- شیخ طوسی، الأمالی، 1414 ق، ص 633