به گزارش کرب و بلا، سال 116 هجری قمری یعنی 55 سال پس از واقعه عاشورا، امامزاده سلطان‌علی (ع) از نوادگان حضرت امام محمدباقر (ع) به دعوت اهالی کاشان قدیم به ایران مهاجرت کرده تا اهالی آن دیار را در امور مذهبی و دینی هدایت و راهبری کند اما چندی بعد این امامزاده از سوی حاکمان به شکلی همانند امام حسین (ع) شهید و سربریده می‌شود.

 

اهالی فین کاشان وقتی متوجه این اتفاق ناگوار می‌شوند هر کدام با در دست داشتن چوبی بر گرد پیکر مطهر و بی‌سر امامزاده حاضر شده و آن را درون ارزشمندترین ساخته دست خود یعنی فرش پیچیده و حسین حسین گویان او را به کنار نهر آبی که اکنون به نام نهر شازده حسین معروف است برده تا غسل دهند. پس از غسل نیز پیکر بی‌سر امامزاده را در مکانی که اکنون زیارتگاه است، دفن می‌کنند.

 

تاریخ وقوع این اتفاق 27 جمادی‌الثانی همان سال است که مصادف است با دومین جمعه از پاییز و از آن تاریخ براساس رسمی آئینی، آئین «قالیشویان» به عنوان تنها آئین مذهب شیعه که به تاریخ هجری شمسی برگزار می‌شود به همت مردمان آن دیار باشکوه و با حضور جمع کثیری از مردم، گردشگران و عزاداران برپا شده که این امر خود زمینه را برای توسل جمع عزادار به سید و سالار شهیدان امام حسین (ع) و اقامه عزا در مصیبت آن حضرت نیز فراهم می‌کند.

 

در جریان این آئین، مردم روستای خاوه از توابع مشهد اردهال کاشان، قالی دستبافی را به شکل لول شده که تداعی‌گر پیکر مطهر امام‌زاده  است در حالیکه هر کدام چوبی به دست دارند به حالت نعشی بر بالای دست گرفته و مسیری را طی و به عزاداری می‌پردازند و در طی این مسیر عزاداران با ذکر مقدس یا حسین(ع) و یادی از شهدای کربلا، ضمن اجرای نمادین این مراسم که تداعی جریان واقعی تاریخی این اتفاق است، برای اهل بیت (ع) و مصایب وارده به آنها به مویه و زاری می‌پردازند.

 

همچنین چوبهایی که عزاداران شرکت کننده در این مراسم به دست دارند و با آن نیز به اجرای آئینی و نمایشی می‌پردازند حکایت از آن دارد که جمعی از شیعیان مخلص و محب اهل بیت (ع) آماده دفاع از ساحت و حرمت اهل بیت (ع) هستند.

 

لازم به ذکر است که این مراسم در جریان هفتمین اجلاس کمیته بین الدول میراث فرهنگی با تلاش‌های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در یونسکو و به پیشنهاد ایران، به ثبت جهانی رسیده است.

 

متأسفانه امسال و در آستانه برگزاری این رویداد به دلیل شیوع بیماری کرونا، شواهد و قرائن حاکی از آن است که آئین «قالیشویان» در شرایطی که زمان آن نزدیک به اربعین است و می تواند رنگ و بویی بیش از پیش حسینی به خود بگیرد، برگزار نخواهد شد.